share

Νικαράγουα 8

Σύνορα  Αλβανίας- Ελλάδας
30 μετανάστες από Μπαγκλαντές, Πακιστάν και Ινδία  συγκεντρώθηκαν αυτή την νύχτα υπό καταρρακτώδη  βροχή  να  διασχίσουν  τα σύνορα περνώντας στον νότο
Το σημείο που επέλεξαν ήταν  υποτίθεται  αφύλαχτο , τουλάχιστον απ  την αλβανική  συνοριοφυλακή όμως  λίγα μέτρα πριν την διαχωριστική γραμμή ανάψαν από  παντού προβολείς και  αστυνομικοί με γκλομπ και πιστόλια  στα χέρια  ορμήξαν πάνω τους
Μόνο 2 παιδιά  και ένας 35χρόνος άντρας  δεν πέσαν στα  γόνατα με τα χέρια  ψηλά αλλά  συνέχισαν να  τρέχουν  προς την μεριά της Ελλάδας

5 αλβανοί , 2 αστυνομικοί και  3 φαντάροι τους κυνηγήσαν  όμως πάνω στην διαχωριστική  γραμμή τους  έχασαν  απ τα μάτια τους
Ανάψαν προβολείς όμως  δεν φαινόταν πουθενά
Αντ  αυτού φανήκαν ελληνικές  περίπολοι   συναδέλφων τους που  με παρατεταμένα   τα όπλα  τους  τους πλησιάσαν στα 5 μέτρα
-Τι συμβαίνει;  ρώτησε ο έλληνας  συνοριοφύλακας
-Κυνηγάμε κάποιους, απάντησε ο επικεφαλής αλβανός συνάδελφος  του
-Κάποιους; αποκρίθηκε ο ελληνας  συνοριοφύλακας, επί ελληνικού  εδάφους;
-Δεν περάσαμε την  γραμμή
-Την περάσατε
-Δεν την περάσαμε
-Τσέκαρε το gps  σου
Το τσέκαρε , την περάσαν
Ο αλβανός βλαστήμησε  και του είπε
-Χάνουμε  χρόνο. Περάσαν 2 ανήλικοι και ένας ενήλικας στην πλευρά σας. 
-Κάντε πίσω και θα  δώσω σήμα. Δεν θα χουν πάει μακριά
Ο  αλβανός επικεφαλής  κούνησε  συγκαταβατικά το κεφάλι του και  κάνανε πίσω
-Αν δεν εμφανιστούμε  σε κάνα  δίωρο  θα σημαίνει πως τους χάσαμε ειδάλλως περιμέντε εδώ  
-Είναι και  κάτι άλλο που πρέπει να ξέρεις, του  φώναξε ο αλβανός, δεν είναι δικοί μας αλλά άραβες ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Μελαμψοί
Ο έλληνας συνοριοφύλακας  τον κοίταξε απορημένος και  βλαστήμησε
-Περνάνε και απ την αλβανία  στην  Ελλάδα   τώρα  τα λαθροπιθήκια;

Στην πόλη έβρεχε  για μέρες
Ο Περβέζ  επέστρεφε κρατώντας λίγο  ψωμί  στο  ερειπωμένο κτίριο  έξω  απ την πόλη  που είχαν βρει καταφύγιο αυτός και τα  δυο ανήλικα απ την Ινδία και το  Μπαγκλαντές
Ο 17χρόνοι  Ρατζίφ απ  την Ινδία και  Άντνάν απ το  Μπαγκλαντές  όπως και ο 35χρόνος Πέρβεζ απ το Πακιστάν  είχαν 4 μέρες να  φάνε κάτι
Μοιραστήκαν στα ίσια  το ψωμί και ο Περβεζ πριν ξεκινήσουν   να  τρώνε  μονολόγησε  γελώντας
-Βασιλικό  γεύμα  ε;
Χαμογέλασαν και οι άλλοι
-Τι θα κάνουμε; ρώτησε ο Άντναν , αλλιώς τα υπολογίζαμε και αλλιώς μας έκατσαν. Πως θα  φύγουμε  την  Γερμανία;
-Δεν ξέρω.  Υποτίθεται όταν  θα  φτάναμε  Ελλάδα θα ζητούσαμε άσυλο  και θα  μας το  έδιναν ώστε να μεταβούμε στην Γερμανία αλλά αυτοί εδώ  έχουν λυσσάξει
Αλλιώς μας τα  λέγανε αλλά  και εδώ οι αστυνομίες τους  είναι  λυσσασμένα σκυλιά  σαν τις αστυνομίες στα μέρη μας
-Άρα;
-Δυο  πράματα μας μένουνε,. ή να παραδοθούμε και να μας στείλουν πίσω στο  εργοστάσιο στην Αλβανία ή να  προσπαθήσουμε να  βγουμε απ την χώρα παράνομα  αφού δεν μπορούμε νόμιμα, απάντησε ο Περβεζ
-Εγώ  στο εργοστάσιο για 50 σεντς την ώρα δεν ξαναγυρνάω, απάντησε ο Ρατζίφ
-Ούτε και γω, συμφώνησε ο Αντνάν
-Τότε  πρέπει να σκεφτώ έναν τρόπο να  βγούμε απ την χώρα . Παράνομα. Άντε  φάτε τώρα να πάρετε δυνάμεις, ποιος ξέρει πότε θα ξαναφάμε
  Εκείνη την στιγμή  ακούστηκαν κάποια αδέσποτα σκυλιά να  γαβγίζουν μέσα στις ερημιές που βρισκόταν το ερειπωμένο κτίριο
-Τι  ναι  αυτό;  ρώτησε ο Ρατζίφ
Ο Περβέζ  σηκώθηκε  λέγοντας τους
-Τίποτα δεν θα ναι. Φάτε εσείς
Δεν βγήκε έξω αλλά ανέβηκε στον πάνω όροφο απ το διώροφο  κτίριο και από εκεί με το βλέμμα του σάρωσε μέσα στην νύχτα  την περίμετρο   γύρω απ το κτίριο
Στο βάθος   απ την μεριά του  κεντρικού  δρόμου  διέγνωσε  κίν ηση
Κοίταξε καλύτερα και  διαπίστωσε πως 4 περιπολικά   της αστυνομίας κατευθύνονταν  μέσα από ΄τον χωματόδρομο προς  την μεριά τους. Αμέσως  κατέβηκε  κάτω , άρπαξε  τα δυο παιδιά απ τα χέρια, τα σήκωσε όρθια και  τους  πρόσταξε
-Φεύγουμε
-Τι έγινε; ρώτησε ο Αντνάν
-Αστυνομία. Κάποιος μας   είδε και την φώναξε
Μέσα  στην πυκνή  βλάστηση και τις ερημιές  τρέχανε   ενώ οι  αστυνομικοί  με  φακούς και τα  όπλα ανά χείρας  κυκλώναν  το κτίριο  και με προσεκτικές κινήσεις   διερχόταν για  έλεγχο εντός του

Ο Λάμπης, ένας  βλάχος  τακτικός θαμώνας   με άσπρο μαλλί και μουστάκι είχε σηκωθεί στην πίστα και χόρευε ενώ η Μίνα  τραγουδούσε
Ο Φίλης με τον Φάντομ είχαν  αράξει   στην είσοδο  κοντά  και κάνανε  τσιγάρο όταν ο Περβέζν με τον Αντάν και τον Ρατζίφ  πέσανε κυριολεκτικά πάνω  τους
-Εεεεε, φώναξε ο  Φάντομ
-Συγνώμη , συγνώμη, είπε απολογητικά ο  Περβέζ, μπορούμε να μπούμε μέσα; Σας παρακαλώ
Οι  δυο σερβιτόροι  τους κοιτάξαν από  πάνω μέχρι κάτω  και ήρθαν σε  δύσκολη  θέση
Πώς έλεγες σε τρεις  βρώμικους μετανάστες με  ξεσκισμένα    ρούχα  ότι δεν  γινόταν να μπουν σε ένα μαγαζί που ευελπιστούσε να μετατραπεί  σε  κολλεκτιβα
-Δεν γίνεται να μπείτε  ρε  παιδιά. Καταλαβαίνεται  τον λόγο ε; τους είπε ο Φάντομ
-Είναι ανάγκη,σας παρακαλώ,   εκλιπαρούσε ο Περβέζ
-Ρε συ φίλε , είσαι όπως είμασταν εμείς  όταν δεν είχαμε δουλειά..., είπε ο Φίλης και  συνειδητοποιώντας  τι  ξεστόμισε σάστισε λίγο και κοίταξε τον Φάντομ
-Έτσι ήταν  οι δικοί μου και γω όταν πρωτοπατήσαμε το πόδι μας Ελλάδα , μονολόγησε ο Φάντομ και μετά τους ρώτησε, κλέψατε τίποτα  και σας  κυνηγάνε;
-Όχι, όχι, χαρτιά  δεν  έχουμε, απάντησε ο  Περβέζ
-Χαρτιά. καταλαβαίνω. Να μπεις εδώ δεν γίνεται  δηλαδή και να σε  βάλω  θα ναι σαν να παραδίνεσαι . Θα σε  δει κάνας  πελάτης και θα πάρει τηλέφωνο της  αστυνομία
Εκείνη την ώρα  ξεκίνησε πάλι να  ρίχνει "καρέκλες" ο ουρανός
-Τώρα μάλιστα, είπε ο Φίλης, και κυνηγημένοι και βρεγμένοι
-Ρε μαλάκα τι θα τους κάνουμε; 
-Μέσα  δεν γίνεται να μπούνε
-Εξω  δεν γίνεται να μείνουνε
Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε  στην είσοδο ο  Γκάς
-Τι παίζει εδώ;  τους ρώτησε και μετά κοίταξε τους  3 μετανάστες
-Μας κυνηγά η  αστυνομία αφεντικό, είπε ο Περβέζ, όχι για κάτι κακό. Δεν πειράξαμε και δεν κλέψαμε. Απλά δεν έχουμε χαρτιά. Σας παρακαλώ. Να κρυφτούμε κάπου ως το πρωί θέλουμε
-Και ήρθατε εδώ; Για το ξεκάρφωμα  ε; ρώτησε ειρωνικά ο Γκας
-Τι θα κάνουμε Γκας;  ρώτησε  ο Φάντομ
-Ότι θα έκανε ο Λευτέρης. Ή θα τους έστελνε στο άδειο κτίριο, αυτό που θέλει ο Παυλάρας να το κάνει   πολιτιστικό κέντρο ή θα τους έδινε  καθαρά  ρούχα και θα τους έβαζε μέσα.
Μετά  τους κοίταξε και ρώτησε
-Από που  είστε;
-Εγώ Πακιστάν, τα παιδιά από  Ινδία και  Μπαγκλαντές
-Αλκοόλ πίνετε ή   λόγο θρησκείας δεν...;
-Μόνο εγώ  είμαι μουσουλμάνος αλλά  δεν πολυπιστεύω
Ο  Γκας  γύρισε στον Φίλη  και του είπε
-Πάνω στο γραφείο έχει κάτι   ρούχα, κοστουμάτα. Κατέβασε τα με τρόπο, πάντους στο πολιτιστικό, ντύσε τους  και φέρτους στο μπαρ να πιούνε τίποτα, μετά κοίταξε   τους μετανάστες, είστε  φαγωμένοι  ρε;
-Ναι μια χαρά, ευχαριστούμε
-Τι φάγατε;
-Ψωμί
-Καλά , πάντε με τον Φίλη  να ντυθείτε και θα  δούμε τι θα κάνουμε και με το φαί
Οι μετανάστες τραβήξαν για το παράπηγμα  και ο Γκας με τον Φάντομ κινήσαν προς τα μέσα  στο  μαγαζί
Ο Βλάχος  χόρευε  μερακλίδικα και όλοι τον καμαρώναν
-Λες να μπλέξουμε  Γκας;
-Γιατί;  Ξεμπλέξαμε και ποτέ;
-Αυτό να μου πεις
 Φτάσανε ως το μπαρ. 
Ο Γκάς έκατσε και χαιρέτησε την  Δήμητρα που  βρισκόταν από πίσω
-Καλησπέρα Δήμητρα. Είχαμε κάνα νέο απ τον Φάντομ; Έκανε καμιά  κουβέντα για γάμο; ρώτησε  πειράζοντας την ή μήπως  πείραζε τον Φάντομ που παρέμενε  δίπλα του και τον άκουγε
Η  κοπέλα  γέλασε
-Πρώτα λέει  θα γίνουμε  κολλεκτίβα και μετά θα  βάλουμε στεφάνι
-Στρίβεις δια του αρραβώνος  δηλαδή
-Ε ;  δεν το κόβεται λέω εγώ;  είπε ο Φάντομ  και έφυγε
-Που πας ρε; Σε πειράζουμε έλα πίσω, του φώναξε ο Γκας
-Έχω δουλειά, του απάντησε ο  Φάντομ που κατευθυνόταν προς τα  τραπέζια
Ο Γκας  γύρισε και κοίταξε την Δήμητρα
-Το δικό μου
Η κοπέλα  έβαλε σε ένα ποτήρι το  ποτό  που έπινε ο Γκας
-Εσύ  αγόρι μου;  τον ρώτησε  γελώντας πονηρά  και μετά κοίταξε   την Μίνα που τραγουδούσε, ρωτάς αν   θα παντρευτούν οι άλλοι  αλλά...
-Αλλά  "μπαρμπά Γιάννη  μπαρμπά Πέτρο  δεν θα πατρευτούμε και  φέτο"  , της απάντησε
-Αφού πάτε καλά, τι φοβάσαι;
-Εμένα Δήμητρα, εμένα


Το μπεργκεράδικο που χρησιμοποιούσε για βιτρίνα ο  Δαίδαλος είχε  κλείσει  εδώ και ώρα όμως   το φως στο γραφείο του  παρέμενε αναμμένο
Ο Δαίδαλος  άκουγε προσεκτικά τον συνομιλητή του
-Ο πελάτης μου πλήρωσε   το γραφείο καλά. Έχει  συμφωνία να παραδώσει την παρτίδα  ως το τέλος του μήνα. Πρέπει να  βρεθούν αυτοί οι τρεις εργάτες και να επιστρέψουν σ το εργοστάσιο στην Αλβανία. Για  αυτό ζητάω την βοήθεια  σου. Μπορείς να τους βρεις;
-Για να καταλάβω Σαλίμ , μου λες πως οι αλβανοί εργοστασιάρχες  προτιμούν εργάτες από  χώρες σαν το Μπαγκαντές  παρά  δικούς τους;
-Οι  Αλβανοί έχουν γίνει πολύ τεμπέληδες
-Έλα  τώρα. Μεταξύ  είμαστε. Άσε την προπαγάνδα
-Εντάξει, οι  ασιάτες μας  έρχονται πιο φθηνά και αφού υπάρχουν  γραφεία  και διακρατικές συμφωνίες   και είναι όλα νόμιμα γιατί να μην τους επιλέγουν οι πελάτες μου
-Και τι παρτίδα   έχει να παραδώσει ο  πελάτης σου στους Ιταλούς; ρώτησε ο Δαίδαλος
-Τίποτα το παράνομο αν αυτό υπονοείς. Χαρτί  υγείας  φτιάχνουνε. Το στέλνουνε  στην Ιταλία και από  κεί οι ιταλοί το εξάγουν ως ιταλικό
-Τίποτα το παράνομο ε;
-Ανήθικο ναι, παράνομο όμως όχι. Στο θέμα μας όμως. Μπορείς να με βοηθήσεις; 
-Πρέπει να χω κάτι στα χέρια μου
Ο  Σαλίμ  άνοιξε τον χαρτοφύλακα  του και έβγαλε  τρεις φωτογραφίες , μία του Περβέζ, μία  του  Αντνάν και μία του Ρατζίφ
-Θα  σου  στείλω τις φωτογραφίες και με   μήνυμα  στο  κινητό
-Θα το  ψάξω όμως δεν σου υπόσχομαι  τίποτα
-Αν τους βρεις  θα πληρωθείς καλά. Αν δεν τους  βρεις δεν έχει φράγκο, αυτή είναι η συμφωνία
-Έκλεισε
Δώσανε τα χέρια
ο Σαλίμ κοίταξε  τριγύρω και μονολόγησε
-Κανένα μπέργκερ  δεν μας κέρασες  όμως
-Τέτοια  ώρα που ήρθες    τι περίμενες;  1 η ώρα  έκλεισε   η  κουζίνα
-Πάμε  τουλάχιστον κάπου να πιούμε , τι λες;
Ο  Δαίδαλος  γέλασε και δείχνοντας προς  το μέρος του είπε
-Και  σου  χω το κατάλληλο μέρος

   Η σκηνή  γέμιζε καπνούς ενώ ο  Στέλιος με την κιθάρα , ο Σήφης με τις σλαπιές στο μπάσο και ο Σώτος ντύναν  τις πρώτες  συγχορδίες πάνω σε  φανκ  ρυθμό
Μέσα απ τους καπνούς εμφανιζόταν με της μεγαλοπρέπεια  του βασιλιά της πίστας ο Αθηνόδωρος
Ο κόσμος από κάτω  είχε  ήδη σηκωθεί απ τα καθίσματα του και χόρευε
Ο Αθηνόδωρος  έκανε  νόημα στην Ζέτα από κάτω  να ανέβει και αυτή  στην πίστα και η κοπέλα   πλησίαζε  δίπλα  του και ξεκινούσαν να τραγουδάνε

Δε σε κρίνω που δε μ’ αγαπάς

η καρδιά είναι δικιά σου

εγώ φεύγω απ’ τα όνειρά σου

και καλή τύχη όπου κι αν πας

 

Μίσος δε σου κρατώ

τη ζωή σου εσύ κυβερνάς

λάθος έκανα εγώ

στους παλμούς της δικής σου καρδιάς

 

Γι’ αυτό φεύγω απ’ τα όνειρά σου

και καλή τύχη όπου κι αν πας

 

Δε σε κρίνω που δε μ’ αγαπάς

η καρδιά είναι δική σου

εγώ φεύγω από τη ζωή σου

και καλή τύχη όπου κι αν πας

 

Μίσος δε σου κρατώ

τη ζωή σου εσύ κυβερνάς

λάθος έκανα εγώ

στους παλμούς της δικής σου καρδιάς

 

Γι’ αυτό φεύγω απ’ τα όνειρά σου

και καλή τύχη όπου κι αν πας

 

 Ο Περβέζ με τα δυο παιδιά  ντυμένοι πλέον  με μη  σκισμένα   ρούχα εισέρχονταν  στο μαγαζί και μέναν με το στόμα ανοικτό  βλέποντας  πελάτες και  γκαρσόνια να χαν  γίνει  ένα κουβάρι και να χορεύαν

Η Δήμητρα πίσω απ το μπαρ  έπαιρνε  μερικά  γεμάτα μπουκάλια από  βότκες και ουίσκι και τα πετούσε   έξω απ αυτό  στο πάτωμα   φωνάζοντας και τραγουδώντας 

Ο Γκας έτρεχε προς το μέρος της και της φώναζε

-Μη αυτά ρε, είναι  ακριβά

με την κοπέλα  να του απαντά

"τη ζωή σου εσύ κυβερνάς

λάθος έκανα εγώ

στους παλμούς της δικής σου καρδιάς"

Η     Μίνα  έσπευδε να τον μαζέψει χαμογελώντας του τρυφερά

-Ρε θα μπούμε μέσα, της έλεγε ο Γκας

-Ηρέμησε, του απαντούσε αυτή περνώντας τα χέρια της  γύρω απ τον λαιμό του και φιλώντας τον στο στόμα

Ο Περβέζ  κοιτούσε απορημένος  τον Αντνάν και τον Ρατζίφ

-Τι γίνεται εδώ;  ρώτησε ο Ρατζίφ

-Διασκεδάζουν. Έχουμε και μεις στο Πακιστάν τέτοια μαγαζιά αλλά  εδώ γίνεται χαμός

-Μόνο  εδώ,  του φώναξε ο Φίλης που  τους πλησίασε, Νικαράγουα   πουθένα σε όλη  την  χώρα δεν θα  βρεις

Ο Καστοριανός σε ένα   απομακρυσμένο τραπέζι   σηκωνόντανε όρθιος μαζί με μια νεαρή  κοπέλα που τον συνόδευε, έβγαζε  απ την ζώνη του σακακιού  του  ένα πιστόλι και ξεκινούσε να βαράει στον αέρα

Κανείς  εκτός απ τους μετανάστες  και τον Γκας δεν γύρισαν να κοιτάξουν φοβισμένοι, μιας και  είχαν συνηθίσει τον Καστοριανό να  ρίχνει στον αέρα όποτε μεράκλωνε

-Έλα , έλεγε η  Μίνα και τραβούσε ξανά  στα χείλη της τον Γκας

-Εγώ την οροφή δεν την ξαναπληρώνω να την φτιάξουμε . Δεν θα μπαλώνουμε  μέρα παρά μέρα τις τρύπες του Καστοριανού, άηντε

-Βρε  σταμάτα να είσαι τόσο σπαστικός

-Σπαστικός ε; Πλέον όποτε  βρέχει  θα   παίζεται μέσα  σε  λίμνη

Η  Μίνα  γέλασε και του κλείσε  το στόμα  με  ένα παρατεταμένο  γλωσόφιλο

-Το βράδυ θα κοιμηθούμε  σε μένα, του είπε  και  κίνησε προς την Δήμητρα στο μπαρ

Ο  Γκας  γύρισε και είδε τους μετανάστες   δίπλα στον Φίλη να κοιτάνε αποσβολωμένοι



Έξω απ το μαγαζί τριγυρνούσε έναν   ηλικιωμένος κύριος.

Φορούσε  απλά  ρούχα. Ένα  μέτριο σακάκι, ένα  επίσης μέτριο παντελόνι , ένα  πουκάμισο .

Τα πυκνά άσπρα μαλλιά  του  ήταν ανακατεμένα   απ τον αέρα  που  φυσούσε

Το κρύο τον έκανε να καμπουριάζει καθώς προσπαθούσε να κλείσει το  σακάκι του  που  του έλειπαν  μερικά κουμπιά


Η  Σούλα  είχε βγει έξω  να κάνει ένα  τσιγάρο  όταν τον είδε από μακριά να πλησιάζει  προς την είσοδο 

-Καλησπέρα, του είπε  φιλικά

-Καλησπέρα , ανταπέδωσε ο ευγενικός  ηλικιωμένος κυριούλης. Μπορείτε να πείτε  στην  Ιουλία  να  έρθει να με πάρει;

Καλοπιάστε την  γιατί θα μου φωνάζει πάλι, την στεναχώρησα μάλλον ξανά...αχ τι  να κάνω...δεν μπορούσε   εκεί...φυλακή σκέτη.

-Ηρεμήστε , ηρεμήστε 


Ο  Γκας  μαζί με τον Φίλη και τον Φάντομ  πήρα τους τρεις μετανάστες και πήγαν καθίσαν στο υπερυψωμένο που  συνήθιζε να κάθεται ο Λευτέρης 

Εκεί  είχε πιο πολύ  ησυχία

-Λοιπόν; τους ρώτησε ο  Γκας, θα πιείτε; να βάλω;

-Ξέρετε, πήγε να πει ο Περβέζ

-Ξέρεις, ξέρεις θα λες,  αφήστε τις ευγένειες  εδώ μέσα. Είστε  θρήσκοι;  Μήπως δεν πένεται αλκοόλ;

-Κάποτε ήμουν, απάντησε ο Περβέζ, για τα παιδιά δεν ξέρω. Δεν είναι μουσουλμάνοι

-Θα πιούμε κύριε, απάντησε ο Αντάν 

-Αφήστε  τα κύριε   , δεν είπαμε; αποκρίθηκε ο  Γκας καθώς τους  γέμιζε τα ποτήρια

-Με μέτρο,  τους συμβούλευσε ο  Φίλης, αν δεν είστε  συνηθισμένοι θα σας  χτυπήσει

-Για πείτε; ρώτησε ο  Γκας, πως  βρεθήκατε μετανάστες σε μια χώρα που  στέλνει μετανάστες σε όλη την Ευρώπη;

-Βάση διακρατικών συμφωνιών, απάντησε ο Περβέζ

-Δηλαδή;

-Δεν ξέρουμε πολλά, απάντησε ο Αντνάν, τα κράτη μας κλείσανε  συμφωνία με την Αλβανία. Οι αλβανοί  θέλανε  εργάτες για τα χωράφια και τα εργοστάσια  τους και μεις κάναμε αίτηση και μας πήρανε

-Για πόσο καιρό;

-8 μήνες

-Γιατί 8 μήνες; Μετά  τι;  Δεν έχει  δουλειά;

-Η δουλειά δεν τελειώνει , απλά τα συμφωνήσαν  έτσι μετά να  φεύγουμε εμείς πίσω και να έρχονται άλλοι συμπατριώτες μας

-Ομηρία, το λένε  αυτό, παρενέβη ο Φάντομ, για να μην αποκτάτε   δικαιώματα και για να  παρακαλάτε  να σας ξαναπάρουν

-Να πω την αλήθεια, είπε ο Περβέζ, εμείς  και όχι μόνο εμείς αλλά και μερικοί ακόμη  άνθρωποι   φτωχοί απ την Ασία  ήρθαμε στην Αλβανία με σκοπό να  περάσουμε   μόλις  βρούμε ευκαιρία  στην  Δυτική Ευρώπη

-Και  τι νομίζεται θα  βρείτε εκεί; τον ρώτησε ο Γκας

-Δουλειά  με περισσότερα  λεφτά από 50 cents που μας δίνουν στην Αλβανία

-Έχετε σκεφτεί πως όλα αυτά είναι μύθος; ρώτησε ο Γκας

-Στο Μπαγκλαντές, απάντησε ο Αντνάν, δεν έχουμε μέλλον. Ακόμη και μύθος να είναι αξίζει να το ρισκάρουμε και  να τον ακολουθήσουμε

-Καλά σου απάντησε  το παιδί, είπε ο Παυλάρας που εμφανίστηκε μπροστά  τους απ το πουθενά και χωρίς να του πουν τίποτα πήρε μια καρέκλα και κάθισε μαζί τους, και για πείτε παλικάρια  πως θα περάσετε  στην Δυτική  Ευρώπη; Έχετε κάποιο σχέδιο;

-Το σχέδιο που  είχαμε  πήγε  περίπατο, είπε ο Ρατζίφ,  δεν περιμέναμε να μας κηρύξουν καταζητούμενους  στην Ελλάδα

-Καλώς ήλθατε  στην κόλαση, απάντησε σοβαρεύοντας το ύφος του ο Παυλάρας, και τι σκέφτεστε να  κάνετε  τώρα;

-Τι σκέφτεσαι Περβέζ; ρώτησε ο Γκας τον πακιστανό ου καθόταν σκυφτός και  αμίλητος

-Δεν ξέρω. Είμαι σε αδιέξοδο

Ο  Γκας του πρόσφερε τσιγάρο. Άναψε ένα και για τον εαυτό του και  κάθισε και τον παρατηρούσε από πάνω μέχρι κάτω....τον "μετρούσε"


Η Σούλα  έπιασε τον  ηλικιωμένο κυριούλη  που  πήγε να πέσει απ την εξάντληση

-Ελάτε , ελάτε , να καθίστε εδώ, του είπε και καθίσανε σε κάτι τούβλα  δίπλα σε ένα  βαρέλι στο προαύλιο

-Θα πεις  την Ιουλία;  Σε παρακαλώ. 

-Θα την πω. Ποια είναι η Ιουλία;

-Η κόρη μου.

-Τι έκανες;  Έφυγες απ το σπίτι;

Ο κυριούλης κούνησε το κεφάλι του

-Πως σε λένε;

Δεν θυμάμαι...δεν θυμάμαι

Η Σούλα  έβγαλε το κινητό της  και φωτογράφισε τον κυριούλη

Μετά έστειλε με μήνυμα  την φωτογραφία του στην Μίνα και την Δήμητρα  γράφοντας  τους

"τον έχω  έξω στην αυλή. μάλλον αμνησία, μπείτε  στο  ίντερνετ να δείτε αν τον ψάχνουν"

Ο ηλικιωμένος κοίταξε την Σούλα στα μάτια και ψιθύρισε

-Πονάς; 

-Άσε με εμένα  θείο.Με σένα  να  δούμε τι θα κάνουμε;

-Πονάς μια ζωή εσύ. Το λένε  τα μάτια  σου  

-Όποιος ξέρει από πόνο  το βλέπει  φαντάζομαι ε;

Ο κυριούλης έσκυψε και κούνησε το κεφάλι

-Δεν θυμάσαι το επίθετο σου; Που μένεις να  σε πάω;

-Δεν θυμάμαι. Πότε  θυμάμαι, πότε ξεχνάω

-Δεν πειράζει. Θυμάσαι το όνομα της Ιουλίας  όμως ε; της κορούλας σου

Ο  γεροντάκος κούνησε το κεφάλι του

-Φοβάμαι μην το ξεχάσω μια μέρα και αυτό. Μόνο αυτό  φοβάμαι

-Πόσο  είναι;  Είναι παντρεμένη ; Έχει παιδάκια;

-Που να παντρευτεί; Την χαντάκωσα. Ποιος  θα πάρει μια κοπέλα που όλη μέρα νταντεύει  τον ακαμάτη  πατέρα της; 

Η Σούλα  του χάιδεψε την πλάτη

-Εγώ δεν βλέπω κανέναν ακαμάτη. Βλέπω έναν γλυκύτατο  άνθρωπο

Το κινητό της   χτύπησε και είδε το μήνυμα

"δεν  υπάρχει πουθενά ανακοίνωση για αυτόν"

η Σούλα απάντησε

"ελάτε έξω. ΤΩΡΑ"

τα κορίτσια βγήκαν έξω και ρωτήσαν τι συνέβαινε

η Σούλα τους  εξήγησε

-Τι κοιτάτε; ο άνθρωπος  γυρνούσε στους δρόμους όλη μέρα και ο δρόμος του τον έφερε  στο Νικαράγουα

-Η μουσική, άκουγα την μουσική και    ερχόμουν, απάντησε ο κυριούλης

-Ναι καλέ μου, ναι, ηρέμησε και όλα καλά  θα πάνε, του απάντησε  η Σούλα

-Ελάτε να τον σηκώσουμε, είπε η Ζέτα , θα τον πάμε στα καμαρίνια  που είναι ζεστά

Τα κορίτσια τον σηκώσαν και  τον περπάτησαν ως τα καμαρίνια


Ο Δαίδαλος πάρκαρε το αμάξι του έξω  απ΄το  Νικαράγουα

-Θα  γελάσουμε πολύ σήμερα Σαλίμ

Ο αλβανός δικηγόρος  τον κοίταξε  περίεργα

-Σε μαγαζί αντιπάλων σου με έφερες;

-Μην  σε νοιάζει. Είμαστε σε ανακωχή. Έλα πάμε

Οι δυο τους μπήκαν στο μαγαζί και ένας σερβιτόρος  τους  οδήγησε  σε ένα τραπέζι

Απ το υπερυψωμένο ο Γκας  τους είδε να κάθονται

-Τι συμβαίνει; ρώτησε ο Φίλης

-Τον θυμάσαι εκείνον;

Ο Φίλης  φόρτωσε μόλις  είδε τον Δαίδαλο

-Αυτός είναι, μονολόγησε και έκανε να αρπάξει το μπουκάλι με το ουίσκι

Ο  Γκας του έπιασε  το χέρι 

-Όχι τώρα. όχι  σήμερα. 

Ο Φίλης  τον κοίταξε απορημένος

-Αυτός σκότωσε τον Λευτέρη και χει το θράσος...

-Κάναμε  συμφωνία  με τον Ολλανδό. Την πατάμε  και αύριο το πρωί σκάνε 5 στρατοί  απ τις 5 οικογένειες της πόλης και μας  διαλύουν μια για πάντα

-Αν βρουν το πτώμα  του

-Φίλη άκουσε με, εγώ το θέλω πιο πολύ από σένα, εδώ όμως πρέπει να  φερθούμε έξυπνα

Μπορείς να μείνεις  εγκρατής; Μπορώ να σε εμπιστευτώ ή θα μου πεις "ναι" και  θα  αφήσεις τον παρορμητισμό  σου να χαλάσει  αυτό που έχω στο μυαλό μου;

Να σε λογάω σαν άντρα ή σαν παιδί;

-Να με λογάς σαν άντρα

-Οκ, πάμε να πούμε μια κουβεντούλα  με τον τυπά

Σηκωθήκαν 

-Εμάς μας συγχωρείτε λίγο, είπε ο Γκας

Ο Περβέζ  σηκώθηκε και του είπε

-Να σου πω λίγο πριν φύγετε;

Πήγαν λίγο παραπέρα και ο Πακιστανός τον κοίταξε

-Σε είδα πως με μέτρησες  πριν, το ίδιο σε μετράω και εγώ τώρα

-Απ το βλέμμα. Κάποιος που χει σκοτώσει δεν μπορεί να  κρυφτεί από κάποιον όμοιο  του, απάντησε ο Γκας, ελπίζω μόνο να ήταν κάτι το έντιμο και ελπίζω να μην μου μπλέξεις το μαγαζί  και τους ανθρώπους που αγαπώ

-Ήταν στον στρατό, πριν πολλά χρόνια 

-Πόλεμος;

-Συνοριακό επεισόδιο με τους Ινδούς. Έχασα πέντε  συντρόφους εκεί πέρα

Ο Γκας κούνησε το κεφάλι του

-Δεν είναι δικός μου πόλεμος όμως θα σε ρωτήσω. Με τον πιτσιρικά τον Ρατζίφ πως τα βρήκες;  Ινδός δεν είναι;

-Για μένα Γκας ήρθε  η μέρα που άφησα τα όπλα, παράτησα μια σίγουρη καριέρα στον στρατό διέλυσα μια σίγουρη ζωή και την προοπτική  μιας καλής σύνταξης και έγινα εργάτης

Εργάτης στο Πακιστάν, εργάτης στην Αλβανία. Ψίχουλα

-Και;

-Και κοιμάμαι  τα βράδια ήσυχος. Αν και μερικές νύχτες...

-Ξέρω,  δεν χρειάζεται να το πεις

-Εσύ; Συνεχίζεις;

-Δεν ξέρω. Συνεχίζω; είπε και πηρε τον Φίλη και κατεβήκανε στα κάτω τραπέζια

Σταθήκανε μπροστά απ το τραπέζι του Δαίδαλου

-Ωωω τον  φίλτατο, έκανε ειρωνικά ο Δαίδαλος

Ο Πέρβεζ απ το υπερυψωμένο παρακολουθούσε  την σκηνή  βλέποντας την πλάτη του  Σαλίμ και του Δαίδαλου

-Δεν κόβεις τις μαλακίες Δαίδαλε; είπε ο   Γκας και συνέχισε, τι ακριβώς παριστάνεις εδώ σήμερα;

-Ήρθα να διασκεδάσω σε ένα απ τα μαγαζιά του Ολλανδού. Κακό είναι;

ο Γκας έβαλε ανάποδα μια καρέκλα και κάθισε μπροστά του

-Δεν ξέρω. Εσύ θα μου πεις. Ήρθες και καλό μήπως;

-Μπορείς  σε παρακαλώ να μην μου σπας τα αρχίδια. Απ την λέξη "ανακωχή"  ποιο σημείο ακριβώς δεν κατάλαβες;

Ο  Γκας συγκρατήθηκε να μην δείξει πως έβραζε από μέσα  του

-Καθίστε, πιείτε  χορέψτε , κάντε ότι θέλετε. Κορίτσια δεν αγγίζεις, αυτό το ξέρουν και ο Δείμος και ο Ολλανδός και οποιοσδήποτε άλλον καριόλης του σιναφιού σου και το χουν δεχτεί

-Και  έχω γκαύλες;  ρώτησε ειρωνικά ο Δαίδαλος

-Πατριώτης πουσταράς  είσαι  τι γκαύλες να χεις. Πάρε ένα  μ16 και χώστο στον κώλο σου. Αν αγγίξεις  έστω και  φευγαλέα  ένα απ τα κορίτσια εδώ μέσα φτύνεις το γάλα που  βύζαξες και αυτό  δεν συμπεριλαμβάνεται  ως όρος στην "ανακωχή"

Απ την άλλη τώρα που το σκέφτομαι , κάντο να μου δώσεις το ελεύθερο να σε ξαποστείλω

-Κοίτα μην προλάβω και στείλω εγώ πρώτος να κάνεις  παρέα  στον φιλαράκο  σου

Ο Γκας μέσα του κόντεψε  να εκραγεί καθώς κρατιόταν να μην δείξει  πόσο τον εξόργισαν τα λόγια του Δαίδαλου

Σηκώθηκε και είπε

-Λοιπόν πίνετε  μπόμπες, τις πληρώνεται σαν  σαμπάνιες  γαλλικές  και σάλτα και γαμηθείτε, είπε και κοίταξε τον Σαλίμ, ακι συ μωρή λούγκρα τι με κοιτάς έτσι;  Δεν σου έκατσε καλά  το 69  που έκανες με αυτό το βουτυρόπαιδο  πριν έρθετε  και στράβωσες; 

-Δεν νομίζω να...

-Στα αρχίδια  μου τι νομίζεις, απάντησε ο Γκας και απομακρύνθηκαν με τον Φίλη

Ο  Σαλίμ κοίταξε τον  Δαίδαλο και του είπε

-Δεν νομίζω να μας  σηκώνει και πολύ το κλίμα εδώ πέρα

-Καθόλου αλλά  δεν θα φύγουμε κιόλας. Αν το κάνουμε θα  ναι σαν να δείχνουμε αδυναμία

-Αδυναμία  ή  σύνεση; 

-Τι θες να πεις;

-Αν μείνουμε  ίσως δεν βγούμε  ζωντανοί

-Άμα είσαι μαζί μου μην φοβάσαι τίποτα



Στα καμαρίνια ο  γεροντάκος  κάθισε να ξαποστάσει

Η  Δήμητρα του έφερε ένα πιάτο με  μεζέδες απ την κουζίνα

-Φάτε κάτι 

-Μα δεν...

-Σας παρακαλώ

-Σε παρακαλώ  καλέ μου , του είπε  η Σούλα, απ το πρωί γυρνάς στους δρόμους. Φάε κάτι

Ο γεροντάκος συμφώνησε

Η Μίνα  πήρε την Σούλα παραπέρα

-Ο άνθρωπος Σούλα είναι μιας ηλικίας. Σίγουρα θα παίρνει  και χάπια

-Και μεις που να ξέρουμε ...

-Ίσως τα χει πάνω του

Η Σούλα τον πλησίασε ξανά

-Καλέ μου να σε ρωτήσω; Χάπια παίρνεις;

Ο γεροντάκος  κούνησε το κεφάλι και έβγαλε μερικά απ το σακάκι του

-Σήμερα τα πήρες;

Ο γεροντάκος πήρε ένα  ύφος απορίας

-Δεν θυμάσαι

-Δεν θυμάμαι. Πειράζει να τα πάρω τώρα;

-Καλύτερα να μην το ρισκάρουμε

-Κορίτσια  την  Ιουλία την βρήκατε; Να πάω σπίτι μου;

-Θα την βρούμε καλέ μου, θα την βρούμε, είπε η Σούλα και τον άφησε να τρώει

Πλησίασε τις άλλες κοπέλες  που ήδη ξεκινήσανε μια μίνι σύσκεψη

-Τι θα κάνουμε ρε  σεις;

-Κανονικά πρέπει να ειδοποιήσουμε την αστυνομία  ή   το silver

-Και να  βρει ευκαιρία  το αρχίδι  ο Νικολάου να μας φορτώσει τίποτα. Δε νξες πως ευκαιρία  ψάχνουνε;

-Τότε  πρέπει να βρούμε την  κόρη του

-Την Ιουλία;

- Ψύλλο στα άχυρα

Η  Σούλα  βγήκε απ τα καμαρίνια πέτυχε τον  Γκας με τον Φίλη 

-Γκας να σου πω λίγο;

-Όχι τώρα

-Τώρα, είπε και του  διηγήθηκε  όλα όσα προηγήθηκαν την τελευταία μισή ώρα με τον γεροντάκο

Ο Γκας  βλαστήμησε

-Τι σκατά; όλοι οι απελπισμένοι  στο Νικαράγουα  ήρθαν σήμερα;

-Τι  θα κάνουμε;

-Σούλα έχω  τους μετανάστες που καταζητούνται

-Και  τους έβαλες πρώτο τραπέζι  πίστα

-Και έχω και τον  Δαίδαλο  επίσης πρώτο τραπέζι πίστα, της είπε και με το βλέμμα  του  της τον έδειξε

Η Σούλα έμεινε με ανοικτό το στόμα

-Τι στο...

-Ηρέμησε, της είπε, ήρθε εδώ να μας προβοκάρει. Πρέπει να χω τον νού μου και τα μάτια μου πάνω του

Καταλαβαίνεις πως  το θέμα με τον γεροντάκο πρέπει να το λύσετε μόνες σας ή τουλάχιστον να περιμένετε να  ξεκουμπιστεί το αρχίδι  και να δω πως μπορούμε να  βοηθήσουμε οι υπόλοιποι


Εν τω μεταξύ ο Ρατζίφ κοίταξε τον Φάντομ πάνω στο υπερυψωμένο και τον ρώτησε

-Η τουαλέτα που είναι;

-έλα  θα σε πάω γιατί και να σου πω θα μπερδευτείς

Κατεβήκαν μαζί και κατευθύνθηκαν προς τις τουαλέτες

Ο Ινδός  πιτσιρικάς παραπατούσε  ενώ ο Φάντόμ τον πείραζε

-Μέθυσες , και σου πε ο Φίλης  "με μέτρο¨αν δεν το χεις συνηθίσει το ποτό

-Ήταν τόσο γλυκό

-Αυτό τώρα  δεν ακούστηκε καλά

-Γιατί;

Ο  Φάντομ γέλασε

-Ε μη την λες αυτή την  φράση

-Γιατί είναι αστεία μια τόσο  φυσιολογική φράση

-Στα ελληνικά είναι πως να το πω; Παρεξηγημένη  έκφραση

-Το γλυκό;

Ναι, απάντησε ο Φάντομ και έσκασε στα γέλια

-Συγνώμη, δεν καταλαβαίνω. Τι το κακό ή το αστείο μπορεί να έχει μια λέξη...

-Είναι , θηλυπρεπές

-Το να λες πως κάτι είναι  τόσο γλυκό

-Ναι

-Δεν σας καταλαβαίνω. Τι σόι κουλτούρα είναι αυτή;

-Αυτό λέω και γω

-Εσύ όμως  δεν είσαι έλληνας ε; είσαι αλβανός;

-Αλβανός που μεγάλωσε στην Ελλάδα

-Άρα ξες και αλβανικά

-Από που να τα μάθω;

Καθώς μπαίναν στην τουαλέτα  έβγαινε από αυτήν ο Σαλίμ.΄Κοντοστάθηκε λίγο καθώς περάσαν από μπροστά του. Γύρισε και κοίταξε τον  Ρατζίφ. Μετά έβγαλε το κινητό του και ανέτρεξε στις φωτογραφίες των καταζητούμενων  φυγάδων εργατών απ το εργοστάσιο του πελάτη του

Στάθηκε να παρατηρεί την εικόνα του Ρατζίφ στο κινητό

-Απίστευτό, μονολόγησε  και αμέσως  πήρε τηλέφωνο το αφεντικό του, κύριε Πέτρι;  ο Σαλίμ είμαι

-Ξέρεις τι ώρα είναι Σαλίμ;

-Τους βρήκα όμως απ όσο μπορώ να καταλάβω είναι υπό την προστασία πολύ επικίνδυνων ανθρώπων

-Που βρίσκονται;

-Σε ένα απ αυτά τα σκυλάδικα

-Μπορείς να τους κρατήσεις εκεί μέσα;

-Να ειδοποιήσουμε την αστυνομία να τους μαζέψει

-Όχι αστυνομίες. Αν τους μαζέψει θα  τους δικάσει και θα χάσουμε  μέρες , μπορεί και μήνες μέχρι να βγει μια άκρη. Και οι Ιταλοί πιέζουν για τις προθεσμίες παράδοσης της παραγγελίας. Ο φίλος  σου  και οι δυνάμεις του μπορούν να τους κρατήσουν εκεί μεσα;

-Φαντάζομαι ναι

-Κρατήστε τους εκεί  και  έρχομαι

-Τι εννοείται ΄"έρχεστε¨; Απ τα Τίρανα;

-Με το τζετ μου. Θα μιλήσω με τον έλληνα  υπουργό που είναι φίλος μου και  θα παρω άδεια προσγείωσης 

Ο Σαλίμ έκλεισε το κινητό και πήγε στο τραπέζι  του Δαίδαλου

Του εξήγησε τι είδε στις τουαλέτες και  την συνομιλία που είχε με τον πελάτη του

-Και αν τους κρατήσω  ζεστούς  για το αφεντικό σου  μέχρι να έρθει τι θα κερδίσω;

-Εκτός απ την εύνοια του που σημαίνει θα μπορείς να μπαινοβγαίνεις  στην Αλβανία  παρακάπτωντας  διάφορες  τυπικές διαδικασίες και αυτό το ποσό, είπε και το έγραψε  με τον χρυσό στυλό του σε μια χαρτοπετσέτα

Ο Δαίδαλος παρατήρησε για λίγο το νούμερο και μετά με έναν αναπτήρα έβαλε φωτιά  στην χαρτοπετσέτα

Σηκώθηκε , πέταξε μερικά χαρτονομίσματα  στο τραπέζι και του  είπε

-Πάμε

-Γιατί φεύγουμε;

-Για να μην μας πιάσουν όμηρους αυτά  τα μιάσματα


Βγαίνοντας έξω  σήκωσε το κινητό του και μίλησε με τον άνθρωπο του

-Δαίδαλος εδώ , έχει υπηρεσία σήμερα; Ρεπό ; Ωραία, Σε μισή ώρα θέλω να κυκλώσετε το Νικαράγουα

Όπου να ναι θα κλείσει

Πελάτες  φεύγουν, προσωπικό και αφεντικά και 3 μετανάστες μένουν μέσα. Αν βγουν οι μετανάστες μόνοι τους αρπάζετε αλλά  τους κρατάτε ζεστούς. Το πιασες Αργύρη;

Ωραία. 

Θα σας περιμένω στο  παράδρομο


Ο υπουργός σήκωσε μέσα στα  άγρια μεσάνυχτα το τηλέφωνο και επικοινώνησες με τον επιθεωρητή Νικολάου. Οι εντολές που του χε δώσει ήταν σαφείς

Να  υποδεχτεί τον  Αλβανό  επιχειρηματία και  φίλο του Πέτρι στο αεροδρόμιο. Να  τον παραλάβει και να τον συνοδεύσει με ασφάλεια όπου του ζητούσε

Τώρα  ο επιθεωρητής μαζί  με τον βοηθό του τον Βαγγελάκη περιμένανε έξω απ το αμάξι τους στον αεροδιάδρομο των vips.

To τζετ του  αλβανού επιχειρηματία  εμφανίστηκε  στο βάθος του ορίζοντα  απ την μεριά της  θάλασσας. Προσγειώθηκε σχεδόν μπροστά  τους και από μέσα  βγήκε ο  ο επιχειρηματίας μαζί με μια κουστωδία 5 ατόμων. 4 αντρών και  μιας γυναίκας

Το έμπειρο  μάτι του  αστυνομικού   διέγνωσε πως  σίγουρα ο ένας απ τους 4 άντρες ήταν ο σωματοφύλακας  του Πέτρι - και σίγουρα  δεν χρειαζόταν δεύτερον  για την ασφάλεια  του

-Τι μπορούμε να κάνουμε  για εσάς;  τον ρώτησε  μετά τις προκαταρκτικές  χειραψίες

-Σας ενημέρωσες ο υπουργός σας  επιθεωρητά;

"σκέτο επιθεωρητά; χωρίς το  κύριε;" σκέφτηκε  από μέσα του ο Νικολάου

-Είμαστε στην διάθεση  σας, απάντησε φιλικά  μη θέλοντας να κάνει σκηνή και να δυσαρεστήσει τον υπουργό

-Το μόνο που θέλουμε είναι να μας  μεταφέρετε  στο κέντρο  διασκεδάσεως με την επωνυμία "Νικαράγουα", είναι εύκολο;

Τα μάτια  του Νικολάου  σκοτείνιασαν 

-Και μετά; Τι θα  συμβεί εκεί;  ρώτησε

-Μετά απλά  θα ζητούσα επιθεωρητά να αποχωρήσετε

-Αυτό είναι όλο;

-Αυτό.

-Μάλιστα. Δηλαδή  ήρθατε μέσα στα άγρια μεσάνυχτα  απ τα Τίρανα και μας ξεσηκώσατε  για να σας κάνουμε τον ταξιτζή;

-Θέλουμε να  διασκεδάσουμε  και  απλά σας ζητάμε μια εξυπηρέτηση. Αν  υπάρχει κάποιο πρόβλημα μπορώ να πάρω  στο τηλέφωνο τον φίλο μου τον υπουργό να δούμε τι θα κάνουμε

-Όχι, κανέναν  πρόβλημα. Ακολουθήστε μας

Ο Νικολάου με τον Βαγγελάκη μπήκαν στο αμάξι και από πίσω ακολουθη΄σαν τα δυο αμάξι που περιμέναν τον Πέτρι με την κουστωδία του

Καθώς οδηγούσε ο  Βαγγελάκης   ρώτησε τον Νικολάου

-Δεν είναι κάπως ύποπτο όλο αυτό;

-Ο υπουργός μας ζήτησε να  ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες του  Αλβανού και αυτό θα κάνουμε...αν θέλουμε Βαγγελάκη  να  έχουμε και αύριο την δουλειά μας

-Θα μπορούσαμε να προσποιηθούμε πως τις ακολουθούμε και να παρακολουθήσουμε με ασφάλεια από μακριά  το τι θα  διαδραματιστεί εκεί πέρα

-Αυτό  είναι το σωστό , όμως δεν θα διακινδυνεύσω την σύνταξή μου για το κωλοΝικαράγουα

Θα κάνουμε ότι μας είπε ο  υπουργός


Στον παράδρομο που οδηγούσε  στο Νικαράγουα συναντήθηκαν  η ομάδα κρούσης  του Αργύρη και  η κουστωδία του Πέτρι με τον Δαίδαλο και τον Σαλίμ

-Σε 15 λεπτά θα έχουμε κυκλώσει τον χώρο, είπε ο Αργύρης

-Κύριε Πέτρι πως  θέλετε να προχωρήσουμε;  ρώτησε ο Δαίδαλος

-Αφήνεται τους πελάτες να φύγουν, όταν βγει και ο τελευταίος   κάνετε  αισθητή την παρουσία σας  μπλοκάρωντας την έξοδο  στους υπόλοιπους εκτός αν βγουν οι  φυγάδες. Σε αυτή την περίπτωση τους αρπάζεται. Σε κάθε άλλη περίπτωση πολιορκείται τον χώρο αλλά δεν εισβάλετε σε αυτόν αν δεν σας πω εγώ

Ο υπεύθυνός του μαγαζιού ποιος είναι;

-Μια  τραγουδιάρα, η Σούλα, αυτήν βάλανε  μπροστά τουλάχιστον

-Γυναίκα; ρώτησε ο Πέτρι και συμπλήρωσε, θέλω το τηλέφωνο της , το έχουμε;


Όταν το μαγαζί άδειασε εντελώς απ την πελατεία  οι άντρες  καθόνταν με τους μετανάστες και  κουβέντιαζαν  χαζολογώντας ενώ οι γυναίκες  ήταν  στα καμαρίνια με τον  ηλικιωμένο κυριούλη

-Μα δεν μπορείς  να  θυμηθείς κάτι καλέ μου; τον  ρωτούσε η Σούλα, έστω κάποια  λεπτομέρεια; 

Ο  Γκας μπήκε  φουριόζος  στο καμαρίνι και τις κοίταξε όλες

-Τέλειωσε, δεν γίνεται  να τον κρατάμε  άλλο εδώ πέρα

-Μα τι λες;  ρώτησε η Σούλα που σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά του

-Οι δικοί του  θα ανησυχούν

-Για  αυτό προσπαθώ να...

-Όσο και να προσπαθείς   δεν θα βγάλεις άκρη. Ο  άνθρωπος έχει  αμνησία ή αλτσχάημερ  ή ότι άλλο  που σε κάνει να ξεχνάς ακόμη και το όνομα σου

-Και τι προτείνεις;  Να τον πετάξουμε έξω στον δρόμο;

-Όχι. Θα  τον πάρω  με τα παιδιά  και θα τον αφήσουμε έξω από ένα αστυνομικό τμήμα. Αυτοί θα βρουν την άκρη


Στην περίμετρο του μαγαζιού εκείνη την στιγμή ο Αργύρης με το χέρι του έδινε σήμα και η  ομάδα  κρούσης του  ξεκινούσε πυρ κατά του Νικαράγουα

Οι  σφαίρες που πέφταν στους εξωτερικούς τοίχους του μαγαζιού αναστάτωσαν τους πάντες  εντός τους

Ο  Γκας τράβηξε  αμέσως το πιστόλι του και βγήκε έξω απ τα καμαρίνια

Εκεί βρήκε τον Αθηνόδωρο να βαστάει το δικό του πιστόλι και κοιτάχτηκε μετά με τους υπόλοιπους

-Πρέπει να ναι  απ έξω πάνω  από 20 ένοπλοι και να βαράνε  με  καραμπίνες, μονολόγησε ο Περβέζ

-Τι σκατά είναι πάλι αυτό ;  αναρωτήθηκε ο Γκας

Οι πυροβολισμοί σταματήσανε και τότε  χτύπησε το τηλέφωνο της Σούλας

Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Πέτρι

-Κυρία Σούλα; Λέω  σωστά το όνομα;

-Ποιος είσαι;

-Έχετε κάτι που μου ανήκει  δικαιωματικά

-Εσύ μου γάζωσες το μαγαζί;

-Εγώ. Μπορούμε να τα πούμε κάπου  κατ ιδίαν; Έχει  πιάσει  ψύχρα  εδώ  έξω

-Ποιος είσαι;


Μερικά λεπτά αργότερα ο Πέτρι καθόταν σε ένα  τραπέζι  στο κέντρο του μαγαζιού μαζί με την Σούλα

-Μάριο Πέτρι, επιχειρηματίας απ τα Τίρανα

-Απ τα Τίρανα;

Ο  Αλβανός κούνησε το κεφάλι του

-Και κάνατε τόσο δρόμο για να μου  γαζώσετε το μαγαζί κύριε Πέτρι;

-Για σένα  γλυκιά μου Μάριο

-Κύριε Πέτρι

-Ωραία λοιπόν. Έχετε ίσως και εν αγνοία σας κάτι που μου ανήκει. Ήθελα να σας δείξω πως  δεν αστειεύομαι. Το μόνο που θέλω είναι να το πάρω πίσω και  δεν θα με ξαναδείτε μπροστά σας

Την ίδια ώρα ο Γκας με τον Πέρβεζ  είχαν κατέβει στα υπόγεια του μαγαζιού. Από εκεί  από  μια  τρύπα παρατηρούσαν τους άντρες που είχαν κυκλώσει το μαγαζί

-Αναγνωρίζεις κανέναν  τους; ρώτησε ο Γκας

-Εκτός απ τον Πέτρι  που είναι ακριβώς από πάνω μας κανέναν  τους

-Είχες  δίκιο πάντως. Πρέπει να ναι περίπου 20 άτομα

-Δύσκολα  τα  βάζεις  με  20 ενόπλους. Την στιγμή που έχεις μόνο  πιστόλια

-Ακόμα  και αν έχω δίπλα μου  έναν πρώην κομάντο του  πακιστανικού στρατού

-Ένας απλός συνοριοφύλακας  καριέρας ήμουν

-Έστω


Η Σούλα κοίταξε τον Πέτρι

-Τα παιδιά  τα φιλοξενούμε. Ζητήσαν  καταφύγιο απ τον νόμο και τους το  δώσαμε

-Και μπράβο σας , όμως αυτά τα παιδιά έχουν  κάποιες υποχρεώσεις που πρέπει να τηρήσουν

-Στην Αλβανία;

-Στην Αλβανία

-Εδώ όμως είναι το Νικαράγουα

-Ελλάδα; Αυτό μου λέτε;

-Το  Νικαράγουα, άσε την Ελλάδα  δεν έχει καμιά σχέση με αυτό και μεις  θέλουμε να χουμε  όσο  δυνατόν λιγότερες σχέσεις μαζί της

-Μου κάνει εντύπωση αυτός ο ξερός ανθελληνικός  εθνομηδενισμός  σας

-Δεν  υπάρχει κανένας ανθελληνισμός. Απλά δεν θέλουμε   να χουμε καμιά σχέση με κανένα κράτος και κανένα  έθνος

-Πως και έτσι;

-Τα είδαμε  τα χαϊρια  τους και προκόψαμε

-Ο άνθρωπος που δεν έχει πατρίδα  είναι  φτερό στον άνεμο

-Δηλαδή ελεύθερος

-Είσαι  ενδιαφέρουσα  γυναίκα Σούλα, θα ήθελα όταν τελειώσουν όλα αυτά  να  μπορέσω να  γνωρίσω καλύτερα κάτω από άλλες  συνθήκες

-Α; Δεν σου πα. Ούτε με επιχειρηματίες  θέλουμε να  χουμε πολλά πολλά

-Τώρα  θυμίζεις τον δικτάτορα τον Χότζα

-Να σε ρωτήσω κάτι Πέτρι. Οι Αλβανοί συνεχίζουν και ξενιτεύονται απ την χώρα τους για να βρουν  μια δουλειά κάπου  στα ξένα , εσύ πως και  φέρνεις  χέρια απ την Ασία;

-Η μετανάστευση πλέον έχει μειωθεί. Ο Αλβανός σήμερα  μένει στην χώρα του αλλά  δύσκολα θα ασχοληθεί με κανονική εργασία

Κάποτε τα κορίτσια  δουλεύαν απ τα 15 τους,  σήμερα οι μισές  γίνονται μοντέλα και χορεύτριες στα κλαμπ και οι άλλες μισές  φοιτήτριες  και διαδηλώνουν κατά της ακρίβειας

-Και οι  σκιπετάρηδες; Οι άντρες σας;

-Αυτοί το όνειρο τους είναι πλέον να  γίνουν μαγαζάτορες σε κάποιο τουριστικό μέρος και να τα κονομάνε  βάζοντας άλλους να δουλεύουν

-Κάτι μου θυμίζει όλο αυτό

-Η μετανάστευση  της δεκαετίας του 90 κυρίως στην χώρα σας χάλασε  τα μυαλά  πολλών δικών μας

-Και έτσι  αφού πλέον δεν έχει απελπισμένους η χώρα σου  βρήκες κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη να  φέρνεις από εκεί

-Δεν τους κλέβω. Τους πληρώνω

-Ψίχουλα;

-Τα συμφωνημένα. Και  σε πληροφορώ ο μισθός τους καθορίζεται  από συμφωνία του αλβανικού κράτους  με το δικό τους

-Και  συμφωνήσανε να τους δίνουν ψίχουλα

-Αυτό λέει η συμφωνία. Είναι μια νόμιμη  συμφωνία και δεν τους πιέζει κανείς να έρθουν να δουλέψουν. Μόνοι τους κάνουν  ουρές

-Άρα μου λες το νόμιμο είναι και ηθικό.

-Ηθικό επίσης  είναι να πάρω τους ανθρώπους για τους οποίους έχω πληρώσει

-Αλλιώς;

-Αλλιώς θα αναγκαστώ να δώσω διαταγή  στα παιδιά έξω να  μπουν στο μαγαζί και να  τους πάρουν με έναν , πως να το πω; Κάπως πιο σκληρό  τρόπο

-Θα το ρισκάρεις;

-Γιατί τους προστατεύεις  Σούλα; Επιχειρηματίας είμαι , επιχειρηματίας είσαι. Τι κέρδος μπορείς να έχεις από δαύτους;

-Κανένα..εκτός από ένα. Την ανθρωπιά μου.

Ο Πέτρι σηκώθηκε όρθιος να φύγει

-Νομίζω πως  δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο. Ελπίζω  όταν τελειώσει όλο αυτό να στέκεσαι όρθια. Θα ήθελα πραγματικά να σε γνωρίσω καλύτερα

-Ελπίζω όταν τελειώσει όλο αυτό να  χεις φύγει και να μην ξαναγυρίσεις ποτέ στο Νικαράγουα. 

Ο Πέτρι  χαμογέλασε και  βγαίνοντας έξω μονολογούσε

-Τι γυναίκα;

Περπάτησε  ως το μέρος που  ήταν ο Σαλίμ με τον Δαίδαλο και τον Αργύρη

-Τι έγινε;  ρώτησε ο Δαίδαλος

-Κάψτε το κωλομάγαζο με ότι έχει μέσα

-Και οι εργάτες ; ρώτησε ο Σαλίμ

-Αρκετό χρόνο  χάσαμε  με δαύτους, απάντησε ο Πέτρι και μετά στράφηκε στον  Δαίδαλο, πες στους ανθρώπους σου να τους κάνουν  παράδειγμα προς αποφυγήν

Ο Δαίδαλος  κοίταξε τον Αργύρη και του είπε

-Τον άκουσες  τον άνθρωπο τι είπε

Ο Αργύρης σήκωσε την καραμπίνα  του και γέλασε  χαιρέκακα


Ο  Γκας  με τον Περβέζ είχαν ανέβει πάνω απ το υπόγειο

Είχε το κινητό του στο αυτί καιθ βλαστημούσε

-Που είναι και αυτός ο Μπασκίμ και δεν σηκώνει το τηλέφωνο;

Ο  Φάντομ  με τον Φίλη εμφανίστηκαν μπροστά στον Γκας

-Έχουμε μια ιδέα με τον Φίλη

-Από στιγμή σε στιγμή  αυτοί εκεί έξω  θα μπουκάρουν και μεις έχουμε μόνο  δυο πιστόλια . Το καλό που σας θέλω να  ναι καλή η ιδέα σας

-Έχουμε ένα  βαρέλι βενζίνη μέσα στο μαγαζί, είπε ο Φάντομ

-Είστε τρελοί;  ούρλιαξε η Σούλα, έχει δυο μέρες που σας είπα να το  βγάλετε έξω να το πάτε στην αποθήκη

-Τι λέτε ρε;  φώναξε ο Γκας, πως  βρέθηκε ένα  βαρέλι  βενζίνη  στο μαγαζί;

-Είναι για τις γεννήτριες, είπε η Σούλα, αν ποτέ κοπεί το ρεύμα να μπορέσουμε να βγάλουμε το πρόγραμμα. Το φέρε ο Θανασάκης απ το  βενζινάδικο και  το ζαβό  αντί να το αφήσει  δίπλα στις αποθήκες πήγε και το πάρκαρε  δίπλα απ τα καμαρίνια

Μετά  γύρισε  στον Φίλη και τον Φάντομ

-Δεν σας είπα να το πάτε στις αποθήκες;

-Προλάβαμε με αυτά που γίνονται εδώ μέσα;

Πετάχτηκε και ο Παυλάρας

-Κούγκι θα γίνει  εδώ μέσα , και ξέσπασε στα γέλια

-Αυτός  δεν έφυγε; ρώτησε η Σούλα

-Κουλτούρα μου θέλες, πετάχτηκε  ειρωνικά ο Χαλαράς 

-Έλα ρε τι το συζητάμε  θα το βάλουμε  φωτιά και θα καούμε αλλά θα τους πάρουμε και αυτόυς μαζί μας ρε, φώναξε ο Παυλάρας

Ο μαέστρος τον πλησίασε και τον έπιασε φιλικά απ την πλάτη

-Παυλή μου. έλα  κάτσε ηρέμησε

-Πως να ηρεμήσω ρε; που θέλουν οι μαφιόζοι να μας πάρουν τον  γεροντάκο

-Ναι , αλλά κάτσε, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται έτσι όπως λες

-Και θα μας πουλάν μαγκιές αλβανοί και έλληνες μαφιόζοι;

Ο Γκας τον πλησίασε φωνάζοντας

-Ώπα ρε, ώπα, για λέγε. Εμείς   είδαμε έναν  αλβανό επιχειρηματία. Τους έλληνες μαφιόζους που τους είδες;

-Στο κινητό μου, του πε και έβγαλε  την συσκευή και του έδειξε την οθόνη, πριν λίγο  τράβηξα μια φωτογραφία

Ο Γκας είδε τον Δαίδαλο  να  μιλάει με τον  Πέτρι

-Ώστε είναι και αυτός πίσω απ όλο  αυτό ε; μονολόγησε

Ο  Φάντομ  πλησίασε  τον Γκας και του είπε

-Θα ακούσεις τώρα το σχέδιο μας;


Ο Πέτρι κοίταξε τον ουρανό και μετά στράφηκε  προς τον Δαίδαλο

-Σε λίγο ξημερώνει

-Και τι σε νοιάζει; Εδώ περα  ερημιές  έχει

-Νύσταξα. θέλω  ως τις 7 το πρωί να είμαι  στο κρεββάτι μου στα Τίρανα

-Σε 10 λεπτά  τα παιδιά ξεκινάνε


Μέσα στο μαγαζί προσπαθούσαν να ανεβάσουν  το βαρέλι στην ταράτσα από μια καταπακτή

Αυτό τους γλιστρούσε και  τους έπεφτε κάτω

-Όχι έτσι ρε παιδιά,  φώναζε ο  Παυλάρας, δεν έχουμε σύστημα

-Ρε σεις είναι δυνατόν , φώναξε ο  Μαέστρος, 10 άτομα δεν μπορούμε να σηκώσουμε ένα βαρέλι; 

-Ξεφτιλιστήκαμε  άσε, συμπλήρωνε ο Σήφης

Ο Περβέζ και ο Γκας  ήταν πάνω στην  ταράτσα και προσπαθούσαν α το πιάσουν εκ νέου

Ο ηλικιωμένος κυριούλης  είχε  βγει απ τα καμαρίνια και πλησίαζε να βοηθήσει να το σηκώσουν

Η Μίνα τον είδε και πήγε κοντά του

-Τι κάνετε; 

-Να βοηθήσω και γω τα παιδιά έχουν  ανάγκη την  βοήθεια μου

-Όχι  , θα τα καταφέρουν είναι βαρύ  . Καθίστε στο καμαρίνι εσείς 

-Δεν υπάρχει τίποτα  βαρύ

-Όλα μια χαρά πάμε στο καμαρίνι

Ο κυριούλης την προσπέρασε και έκανε όλο τον κόσμο που προσπαθούσε να  σηκώσει το βαρέλι  πέρα

Κοίταξε  τους δυο άντρες  πάνω στην ταράτσα

-Το πιάνεται; τους ρώτησε  και  δεν πήρε απάντηση

Μετά έκατσε οκλαδόν σαν  αρσιβαρίστας

-Θεέ μου τι  κάνει;  μονολόγησε η Ζέτα

Ο κυριούλης με τρόπο έγερνε το βαρέλι προς την μια μεριά  για να το πιάσει από κάτω, μετά αφού η παλάμη  του  έπιανε την  βάση του  έγερνε απ την άλλη μεριά και  η αντίστοιχη του παλάμη το έπιανε. Μετά έπαιρνε  γρήγορα αναπνοές και πάλι σας  αρισβαρίστας  το σήκωνε και τέντωνε τα χέρια  του

-ΠΙα΄στε το αλλά μην  το σύρετε  ακόμη, φώναξε ο κυριούλης

Ο Περβέζ με τον  Γκας το πιάνανε από πάνω

Μετά ο κυριούλης  κοιτούσε  τον μαέστρο

-Μπορούν κάποιοι παρακαλώ να με πιάσουν απ τα πόδια και να με ανασηκώσουν ψηλά; τον ρώτησε και σπεύσανε  οι μουσικοί να τον σηκώσουν στον αέρα

-Βαρύς είναι και δεν του φαίνεται, είπε ο Χαλαράς

-Δεν είναι αυτός ρε , απάντησε ο μαέστρος, το βαρέλι που κρατάει είναι

Ο Γκας και ο περβέζ σέρνανε τώρα το βαρέλι στην ταράτσα και  το ανοίγανε απ την τρύπα

Απ έξω  η ομάδα κρούσης του Αργύρη ξεκινούσαν πυροβολόντας να πλησιάζουν  προς το μαγαζί

Ο Περβέζ άδειαζε σε κουβάδες  μαζί με τον  Γκας την βενζίνη

Κάτω  στο μαγαζί  ο κόσμος μπλόκαρε  πιθανές εισόδους  στο  μαγαζί με  τραπέζια και καρέκλες

Η Σούλα  έπιανε απ το μπράτσο τον κυριούλη

-Τόση δύναμη που την βρήκες καλέ μου;

-Δεν είναι δύναμη  αλλά τεχνική

-Και που την έμαθες;

ο κυριούλης πήγε να απαντήσει αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί

Η  Σούλα τον χάιδεψε το κεφάλι

-Δεν πειράζει. Μην στεναχωριέσαι

Ο  Αργύρης με την ομάδα  κρούσης του  είχαν  δημιουργήσει μια κυκλική περίμετρο  γύρω απ το Νικαράγουα και  πυροβολώντας με τις  καραμπίνες τους πλησιάζαν προς το μαγαζί

Ο Περβέζ με τον   Γκας  παρακολουθούσαν  χωρίς να γίνονται ορατοί απ την ταράτσα καθώς ο ήλιος από πίσω τους ανέτειλε

Απ  τον παράδρομο ο Σαλίμ  με τον Δαίδαλο και τον  Πέτρι  παρακολουθούσαν 

Ο Αθηνόδωρος με το  πιστόλι του ανά χείρας   τριγυρνούσε στις πιθανές  εισόδους του μαγαζιού  ενώ ο Φίλης ο  Φάντομ και οι μουσικοί  είχαν ΄φερει την μισή κάβα  στο κέντρο του μαγαζιού και  κρατούσαν ανά χείρας από δυο μπουκάλια

Ο Χαλαράς είχε  αρπάξει  δυο σαμπάνιες

Ο μαέστρος  στον κοίταξε και  του πε

-Όχι τι σαμπάνιες ρε. Κοστίζουν. Αν σε δει ο Γκας θα γκρινιάζει

-Έχεις την εντύπωση πως θα  ζήσει κανείς μας  απ αυτό για να γκρινιάζει στο τέλος;

Η ομάδα κρούσης πλησίαζε σε απόσταση αναπνοής. Ο Γκας έβγαλε το πιστόλι του και  έκανε νόημα  στον Περβέζ που  κρατούσε  έναν κουβά σκυφτός

-Λίγο ακόμη περίμενε μετά εσύ πετάς και γω πυροβολάω


Απ τον παράδρομο ο Σελίμ  ρώτησε δείχνοντας προς το μαγαζί

-Αυτό εκεί πάνω τι είναι; 

Ο  Δαίδαλος διέκρινε τον Περβέζ που είχε ανασηκωθεί και έτρεχε προς την μία άκρη της ταράτσας με τον κουβά  γεμάτο  βενζίνα ανά  χείρας

-Όχι που να πάρει , βλαστήμησε και έβγαλε το  πιστόλι του , σημάδεψε όμως ήταν πολύ μακριά. Εκείνη την ώρα  θα  ήθελε να είχε το  τουφέκι του 

Ξεκίνησε να τρέχει και να  φωνάζει

-Υποχωρήστε, κάντε πίσω. Είναι παγίδα

Όμως η  ομάδα κρούσης του  Αργύρη  δεν άκουγε απ τους πυροβολισμούς

Μερικά μέτρα ακόμη...

ο Δαίδαλος  έριξε μερικές  φορές στον αέρα μπας και τον προσέξουν και σταματήσουν όμως  ούτε αυτή του  η κίνηση δεν είχε αποτέλεσμα

Τώρα η ομάδα κρούσης έμπαινε  στην  εμβέλεια  του Περβέζ που έτρεξε στην μια γωνία και έχυσε  πάνω απ την ταράτσα  την βενζίνη πάνω  στην μια ομάδα. Ο  Γκάς σημάδεψε προς το σημείο και πυροβόλησε μια φορά.

Αμέσως  5 άτομα  τυλιχτήκαν στις φλόγες.

Ο Περβέζ έτρεχε προς την άλλη μεριά με  έναν ακόμη κουβά και το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε

Ο Γκας με ηρεμία σημάδευε και ξαναέριχνε μια σφαίρα

3απ τις 4 ομάδες των 5  ατόμων είχαν τυλιχτεί στις  φλόγες

Η  5η ομάδα με τον Αργύρη είχαν φτάσει από πίσω  στην έξοδο κινδύνου.

Εκεί τους περίμενε  ο  Αθηνόδωρο πίσω από τα  τραπέζια που  φράκαραν την είσοδο και τους  έριξε  δυο φορές πριν δεχτεί καταιγισμό πυρών  από  τις καραμπίνες και κρυφτεί πίσω απ  τον σωρό

Ο  Δαίδαλος  αδιαφόρησε  για  τις 4 ομάδες που είχαν τυλιχτεί στις φλόγες 

Κατευθυνόταν προς την 5η ενώ  σήκωνε το πιστόλι του

Σημάδευσε εν κινήσει τον Γκας που περίμενε ο Περβέζ να ρίξει και τον τελευταίο κουβά με την βενζίνη πάνω στους εναπομείναντες  εισβολείς

Με την άκρη του ματιού του  είδε τον Δαίδαλο και  σχεδόν  μηχανικά γύρισε και τον σημάδευσε

Οι δυο άντρες αλληλοπυροβολήθηκαν  δυο φορές  χωρίς αποτέλεσμα πριν ο Δαίδαλος καλυφτεί στο υπόστεγο ακριβώςσ κάτω απ την ταράτσα και χάσει την οπτική  επαφή μαζί του ο Γκάς

-Περβέζ, φώναξε, πέτα τον κουβά

Ο Πακιστανός πετούσε και τον τελευταίο κουβά πάνω στην 5η ομάδα.

Ο  Γκας σημάδευε τον Αργύρη αλλά ο Δαίδαλος που προέβλεψε την κίνηση του αυτή έτρεξε προς το μέρος του και με ένα σάλτο έπεφτε πάνω του σπρώχνοντας τον μακριά απ τις σφαίρες του Γκάς

-Τι έγινε; ρώτησε ο Αργύρης όταν πέσαν και οι δυο τους στο έδαφος

-Υποχωρούμε

Ο Γκας τώρα σημάδευε τους υπόλοιπους 4 της ομάδας και τους εκτελούσε έναν έναν

Απ τον παράδρομο ο Σελίμ κοιτούσε τον Πέτρι

-Ηλίθιοι έλληνες, τόσο επαγγελματίες και τόσο ερασιτέχνες  ταυτόχρονα. Επιστρέφουμε πίσω, είπε και μπήκε στο αμάξι του με την κουστωδία του να τον ακολουθεί

-Και αυτούς τους δύο; ρώτησε ο Σελίμ  δείχνοντας τον Δαίδαλο και τον  Αργύρη που τρέχανε να γλιτώσουν απ τις σφαίρες του Γκας

-Γάμησε τους, είπε  κυνικά ο  Πέτρι

Τώρα όλο το μαγαζί είχε βγει έξω και κυνηγούσαν  τον Αργύρη και τον  Δαίδαλο που τους είχαν τελειώσει οι σφαίρες

Μια απ τις σφαίρες του Αθηνόδωρου πέτυχε τον Αργύρη στο πόδι ο οποίος παραπατώντας  παρέσυρε κάτω και τον  Δαίδαλο που τον κρατούσε

Μια ακόμη σφαίρα πετύχαινε τον Αργύρη στην κοιλιά

Σύντομα κυκλώθηκαν απ  τους μουσικούς και τους   σερβιτόρους.

Ο  Γκας με τον Περβέζ τρέξανε προς το μέρος τους

Ο Γκας στάθηκε από πάνω τους  σημαδεύοντας τον Δαίδαλο

-Μπορεί ακόμη να σωθεί,  είπε στον Γκας ο Δαίδαλος κοιτώντας τον  Αργύρη

-Ζητάς εσύ χάρη από εμένα;

-Μπορεί ακόμη να σωθεί, επανέλαβε ο Δαίδαλος

-Και  τι σε κάνει  να πιστεύεις πως σας θέλουμε ζωντανούς;

-Θα σπάσεις την ανακωχή Γκας;

-Εσύ πριν λίγο  δεν την έσπασες; τον ρώτησε και καρφωτέ το πιστόλι του στο  μέτωπο του

Εκείνη  την ώρα  5 αυτοκίνητα   φρενάραν  από πίσω  τους

Από μέσα βγήκαν ένοπλοι  που κρατούσαν ούζι στα χέρια

Τελευταίος βγήκε ο Ολλανδός

-Μια  δουλειά είχατε να κάνετε, φώναξε, μια  ανακωχή για μια βδομάδα είχατε να  τηρήσετε και ούτε αυτό δεν καταφέρατε

-Ολλανδέ  τράβα φύγε, του φώναξε ο Γκας

-Άσε κάτω το  πιστόλι  Γκας

Ο  Γκας δεν υπάκουσε

-Γκας; Άσε κάτω το όπλο. Τρίτη φορά δεν θα το ξαναπώ

Η  Σούλα πλησίασε και στάθηκε μπροστά στον Ολλανδό

-Ποια είσαι εσύ; ρώτησε ο Ολλανδός, φύγε  κυρά μου  μην σε πάρουν τα σκάγια

-Κυρά μου να πεις την..έχε χάρη που σέβομαι την κάθε μάνα αλλιώς θα σου έλεγα

-Τι θες  γυναίκα μου; Δεν βλέπεις τι γίνεται εδώ;

-Γκας  στείλτον τον  πούστη στον άλλο κόσμο, φώναξε  η Σούλα

-Μην κάνεις κίνηση, θα σου ρίξουν, ούρλιαξε ο Ολλανδός, ποια είσαι; ρώτησε μετά κοιτώντας την Σούλα

-Η μπροστάντζα του Νικαράγουα, από δω και πέρα μιλάς μαζί μου

-Και θα χουμε  συμφωνία;

-Αν  είναι δίκαιη; Γιατί όχι. Ο Ολλανδός είσαι του λόγου σου;

- Αυτός είμαι

-Εβραίος ε; Και  ήρθες να σώσεις τον φασίστα;

-Ήρθα να φροντίσω να  τηρηθεί μια  συμφωνία, ή τέλος πάντων να περιορίσω  την ζημιά που έκαναν  τα αντράκια  σου

-Ο  φασίστα σου...εβραίε, μου έκανε το μαγαζί θερινό σήμερα

-Θα σου καλύψω την ζημιά  εγώ . Αυτό δεν μετράει στην αντιπαράθεση μας για την   προστασία. Άλλο

-Γνώριζες τον Λευτέρη;

-Τον σεβόμουν

-Ο  φασιστάκος  σου τον σκότωσε

Ο Ολλανδός κούνησε το κεφάλι

-Αυτό λύστε  άλλη μέρα. Όχι όσο ισχύει η ανακωχή

-Ανακωχή και μαλακίες. Δεν είδες τι έκανε το τσογλάνι του Δείμου;  φώναξε ο Γκας

-Ναι αλλά είναι όπως είπες, το τσογλανάκι του Δείμου και θα πρέπει όλοι να ζήσουμε με αυτό

-Εσείς, εγώ όχι, είπε  ο Γκας και  σήκωσε την ασφάλεια απ το πιστόλι του

Αμέσως οι άντρες του Ολλανδού όπλισαν

-    Γκας  σύνελθε. Αν το φας την αμέσως επόμενη στιγμή  θα σε  γαζώσουν τούτοι εδώ. Οι διαταγές έρχονται από  ψηλά

Ο  Γκας  κοίταξε τον Δαίδαλο

-Εσυ  μαμόθρεφτο φασιστάκο δεν μιλάς;

-Αργά ή γρήγορα  θα έρθω να σε βρω, του ψιθύρισε

-Ήρθες με  20 πάνοπλους σήμερα  και γω με  δυο γκάνια  στους έστειλα πεσκέσι  στον βαρκάρη. Την άλλη φορά  πόσους θα φέρεις; Καμιά ταξιαρχία με  Λέοπαρντ; 

-Την επόμενη φορά  δεν θα κάνω το ίδιο λάθος και θα έρθω μόνος

Ο  Γκας τον σήκωσε και τον κλώτσησε στον κωλο

-Τράβα  χάσου  πεταμένε, είπε  σπρώχνοντας τον πάνω στον Ολλανδό, χάρισμα  σου Εβραίε

-Δεν το κόβεται  αυτό το εβραίε; Αφού δεν είστε σαν και δαύτον, είπε ο Ολλανδός δείχνοντας τον  Δαίδαλο

-Στο λέμε  για να σου θυμίσουμε σε ποιους κάνεις πλάτες

-Σε κανέναν  δεν κάνω  πλάτες Γκας, μπίζνες κάνουμε, είπε και πήγε να φύγει όμως διέκρινε μέσα στους συγκεντρωμένους του μαγαζιού τον γεροντάκο

-Κύριε Αβεσαλώμ ; είπε 

ο κυριούλης τον κοιτούσε επίμονα

Η Σούλα τον πλησίασε και τον αγκάλιασε

-Τον ξέρεις;  τον ρώτησε

-Ίσως...δεν θυμάμαι

Ο Ολλανδός κοίταξε  τους δικούς του και τους διέταξε

-Πάντε τον αυτόν στον Δείμο. Εγώ θα έρθω  μετά

Η ομάδα του  φύγανε  παίρνοντας μαζί της και τον Δαίδαλο

Ο Ολλανδός  πλησίασε προς το μέρος του  Αβεσαλώμ

Η Σούλα μπήκε μπροστά του

-Έβαλες   στο μάτι και ανυπεράσπιστα ανθρωπάκια;

Ο Ολλανδός γέλασε

-Ανυπεράσπιστος ο Αβεσαλώμ; Ακόμη και τώρα στα γεράματα αν θέλει μας βάζει όλους κάτω με τα χέρια

Ο Γκας  πλησίασε από πίσω τον Ολλανδό και τον ρώτησε

-Ξέρεις ποιος είναι ο γεροντάκος;


Μερικά  λεπτά  αργότερα καθόνταν όλοι τους  στο μαγαζί μέσα και πίνανε  ελληνικό  καφέ

-Τον φορτώσαν μικρό παιδάκι οι  ναζί στα τρένα. Πέρασε απ την βρεφική στην παιδική ηλικία μέσα σε ένα στρατόπεδο  εξόντωσης κάπου στην Γερμανία

Όταν τους απελευθέρωσαν   από όλη του την οικογένεια  ζούσε μόνο αυτός

Πως τα ξέρω όλα αυτά ε;

Πριν τον πόλεμο η  γιαγιά μου ήταν πολύ καλή  φίλη με την μητέρα του 

Και τώρα  τα σπίτια μας είναι   δίπλα  το ένα στο άλλο

Γύρισε στην Θεσσαλονίκη 10 χρονών παιδάκι

Το σπίτι τους πρόλαβαν και το άρπαξαν  οι γνωστοί επιτήδειοι που εκμεταλλευθήκαν τον διωγμό

Γυρνούσε  για  δυο χρόνια σαν επαίτης  ζώντας στους δρόμους

Αβεσαλώμ, ένας μασίστας της εποχής   τον πρόσεξε που είχε πολύ  δύναμη. Και τον πήρε κοντά  του

Ταξίδεψε  σε όλη την χώρα . Δούλεψε και στο θέατρο ένα φεγγάρι. Μετά   για χρόνια δούλευε για κάποιο ισπανικό τσίρκο.

Κατάφερε απ το μηδέν και έκανε οικογένεια, ξαναγόρασε το σπίτι των γονιών του, στην διπλάσια τιμή  και πριν λίγα  χρόνια όταν έφυγε η γυναίκα του τον πήρε από κάτω και κει κάπου  ήρθε η κατάθλιψη και η αμνησία

Ευτυχώς έχει την Ιουλία, μια πολύ γλυκιά   κόρη

Σας ευχαριστώ που τον περιμαζέψατε

-Μόνο την Ιουλία έχει; ρώτησε  η Ζέτα

-Έχει και έναν γιό, τον Γκάσπαρ

-Ποιον  Γκάσπαρ; ρώτησε ο  Γκας, τον γνωστό;

-Τον γνωστό, είπε κουνώντας το κεφάλι ο  Ολλανδός

Το  βλέμμα του  Γκας σκοτείνιασε και  για μια στιγμή κοίταξε  αγριεμένος τον Ολλανδό

Η Σούλα το πρόσεξε

Μετά γύρισε προς τον Αβεσαλώμ και του έπιασε το χέρι

-Σε λίγο θα  έρθει η κορούλα σου Αβεσαλώμ μου. Είδες που όλα τελειώσαν καλά;

ο Αβεσαλώμ καθόταν λεβέντικα  με ορθωμένο το σώμα του πάνω στην καρέκλα και δεν μιλούσε

Μόνο μια στιγμή  στράφηκε προς τον  Γκας και  τον ρώτησε

-Ο φασίστας έζησε; 

Ο Γκας τον πλησίασε με δάκρυα στα μάτια και γονάτισε ακουμπώντας τα  χέρια του στα γόνατα του

-Όχι  για πολύ ακόμη θείο, στο υπόσχομαι αυτό

-Δεν μου αρέσει η βία. Ποτέ δεν μου άρεσε όμως...να  ξέρετε όλοι σας πως αυτοί οι άνθρωποι είναι φίδια

Ποτέ  δεν ημερεύουν 

Εκείνη την ώρα ένα ταξί άφησε την Ιουλία έξω απ το μαγαζί

Η κοπέλα έτρεξε και μπήκε μέσα στο μαγαζί και έπεσε  κλαίγοντας στην αγκαλιά  του

-Γιατί βρε πατέρα;

-Ιουλία μου, απάντησε αγκαλιάζοντας την κλαίγοντας και ο Αβεσαλώμ

Λίγο αργότερα στεκόταν η Ιουλία  μαζί με τις κοπέλες

-Δεν ξέρω πως να σας  ευχαριστήσω, τις έλεγε

-Μα πως έγινε και βγήκε ;  ρώτησε  η Μίνα

-Με την κωλοδουλειά, με  φωνάξαν να πάω. Δεν έχω που να τον αφήσω  και  δεν ξέρω τι νομίζεται αλλά  δεν είμαστε   τίποτα πλούσιοι. Για την ακρίβεια περνάμε πολύ  δύσκολα και δεν μπορώ να προσλάβω  γυναίκα να τον προσέχει

Οπότε  αναγκάστηκα να τον αφήσω μόνο του και έγινε ότι έγινε

Η Σούλα έμεινε για λίγο σκεφτική

-Που  δουλεύεις;

-Σε ένα σούπερ μάρκετ. Για 400 ευρώ

-Περίμενε λίγο, της είπε

Πήγε και έπιασε  παράμερα τον Ολλανδό

-Γνωρίζεις πως περνάει  δύσκολα αυτή η οικογένεια με  αυτό το πρόβλημα  και  δεν ενώ λες πως είναι φίλοι σου δεν  έκανες τίποτα;

-Γνωρίζεις  πόσα  προβλήματα έχω στο κεφάλι μου;Νομίζεις έχω μυαλό  για όλα;

-Ένα πρόβλημα σου είναι η προστασία που δεν σου δίνουμε  ε;

Σου έχω την λύση. Πρακτική και  δεν   δέχομαι το "όχι"¨για απάντηση

-Να ακούσω αν και δεν ξέρω τι σχέση  έχει η προστασία με την οικογένεια του Αβεσαλώμ

-Τα λεφτά για την προστασία που ζητάς θα πάνε στην Ιουλία για να βρει μια γυναίκα  να προσέχει τον Αβεσαλώμ συν να χει ένα έξτρα οικονομικό βοήθημα

Δεν λες όχι , το δέχεσαι, το περνάς στους από πάνω σου χωρίς τις λεπτομέρειες που   αφορούν την οικογένεια  Αβεσαλώμ και  δεν μας ξαναπρήζεις με αυτό το ζήτημα

Ο Ολλανδός έμεινε για λίγο σκεφτικός

-Μην το σκέφτεσαι. Υποτίθεται εσείς οι εβραίοι έχετε την φήμη πως στηρίζεται ο ένας τον άλλον, έγινες τόσο νεόπλουτος που το λησμόνησες και αυτό;

Ο Ολλανδός  χαμογέλασε πικρόχολα

-Είστε απίστευτοί  όλοι σας εδώ μέσα. Είναι σαν να έρχεστε από άλλη εποχή

-Έχουμε συμφωνία;

-Έχουμε συμφωνία και θα  τσοντάρω και γω ένα ποσό για βοήθεια στην κοπέλα

Η  Σούλα πλησίασε την Ιουλία και την αγκάλιασε

-Κοπέλα μου για την ώρα είμαστε κάπως εδώ. Αν όμως στο μέλλον θέλεις  μπορείς να  έρθεις εδώ, αν αντέχεις την νύχτα με τα μπάχαλα της . Ο μισθός πάντως θα ναι πολυ καλύτερος απ τα 400 του κωλοσούπερμάρκετ. Να σε έχω στα υπόψιν ; έ;

Η  Ιουλία πήγε να κλάψει

Το ίδιο και η Σούλα  και αγκαλιάστηκανε

-Μην κλαις  παιδί μου , εσύ τουλάχιστον έχεις  τον πατερούλη σου . Δεν ξες τι  δώρο είναι αυτό;

-Εσείς; Μιλάτε σαν να μην...

-Τους είχα..για λίγο.. μεγάλη και παλιά  ιστορία

Νέα  Υόρκη
Νότιο Μανχάταν
Ο Γκάσπαρ  βάδιζε στην ταράτσα του παλιού κτιρίου. Απέναντι του είχε  έναν αμίλητο παλιό του γνώριμο  που με δυσκολία προσπαθούσε να δείξιε πως δεν έτρεμε κάτω απ  το βαρύ παλτό του, όχι απ το κρύο φυσικά
Ο Γκάσπαρ έκανε κύκλους τριγύρω απ τον ακίνητο άντρα
Κάποια  στιγμή  σταμάτησε και στάθηκε  απέναντι του
-Στο είπα;  Δεν στο είπα; τον ρώτησε ο Γκάσπαρ, ο τζόγος σε έφερε  σε αυτό το σημείο. Τους  χρωστάς πολλά  και  δεν έχεις να τους ξεχρεώσεις
-Λίγο χρόνο θέλω , μόνο αυτό πες τους και όλα θα γίνουν
-Και πριν 5 μήνες   που ζήτησες χρόνο  στον δώσανε και  φτάσαμε ως  εδώ
-Έχω οικογένεια  Γκάσπαρ
Ο  Γκάσπαρ  γέλασε πικρόχολα
-Το ξέρεις πως  δεν τους νοιάζει 
. Στην Αμερική  είσαι, στο λέγα  δεν  στο έλεγα;  Εδώ όλα είναι χρήμα. Ακόμα και η γυναίκα που ξαπλώνει μαζί σου  πρώτα  σε αξιολογεί  ως χρήμα και μετά  αποφασίζει αν θα σε  αγαπήσει
-Αυτό στην εποχή μας ξες πως ακούγεται ε; ρώτησε χαμογελώντας ο  άνδρας απέναντι του
Γέλασε και ο  Γκάσπαρ
-Ναι ρε γαμώτο, μέχρι και  την γλώσσα μας αλλάζουν  για το χρήμα. Πριν μια δεκαετία  έλεγες κάτι τέτοιο και δεν  σήμαινε τίποτα και  σήμερα κάνουν λες και  ήρθε το τέλος του κόσμου
Γελάσανε και οι δυο και ενώ  γελούσαν ο  Γκάσπαρ τράβηξε το πιστόλι του και τον εκτέλεσε με μια σφαίρα στο μέτωπο
Μετά περπάτησε  μέσα στα χιονισμένα στενά του νότιου Μανχάταν όπου  υπήρχε μια μικρή παροικία  εβραίων  από την Ελλάδα
Μπήκε  σε ένα παλιό κτίριο και ανέβηκε  στον  τέταρτο όροφο με τα πόδια
Εκεί ήταν το  Αφεντικό του
Μόλις μπήκε μέσα το Αφεντικό του  τον κοίταξε στα μάτια
-Έκλαιγες; Είνια κόκκινα  τα μάτια  σου ,τον ρώτησε
-Ο αγέρας μου μαστίγωσε το πρόσωπο και τα έτριψα 
Το αφεντικό πήρε μια ανάσα  βαθιά  σαν να μην τον πίστευε
-Τόσα χρόνια  σε αυτή την δουλειά Γκάσπαρ, στην οποία είσαι  καλός. Πολύ καλός . Ίσως ο καλύτερος που είχα και πάντα μου έρχεσαι με κόκκινα μάτια και μια διαφορετική δικαιολογία
-Αυτόν τον άνθρωπο τον γνωρίζω 15 χρόνια...τον γνώριζα
-Εγώ τον γνώριζα από την μέρα που γεννήθηκε, αλλά ήταν μαλάκας. Τι να έκανα;
-Έτσι είναι η ζωή θα μου πεις ε;
-Έχεις διαφορετική άποψη περί ζωής;
-Περί ζωής  στην Αμερική ή να το πω καλύτερα στον δυτικό κόσμο  όχι
-Δηλαδή πιστεύεις οι  οικογένειες  σε κάποιο  τροπικό απομακρυσμένο απομονωμένο μέρος του πλανήτη  δίνουν βραβείο σε αυτούς που τους  χρωστάνε λεφτά; Τα ίδια  γίνονται παντού Γκάσπαρ, μη το  ψάχνεις. Έτσι είναι ο κόσμος μας. Έτσι ήταν και έτσι θα ναι
-Και γιατί δεν τον αλλάζουμε;
-Το προσπάθησαν κάποιοι ...μάταιος κόπος
-Τους τρώμε , τους ξανατρώμε ,  τους  τρώμε συνεχώς μέχρι να  βρεθεί κάποιος να φάει εμάς; και μετά; μας αντικαθιστά κάποιος άλλος που ακολουθεί καρμπόν  την δική μας πορεία
-Έτσι πάει
-Και το νόημα σε όλο αυτό που βρίσκεται;
-Στο ενδιάμεσο. Περνάς καλά όσο  ζεις; όπως ζεις; Αυτό μετράει
Ο  Γκάσπαρε κούνησε το κεφάλι του . Δεν είχε νόημα να  συνεχίσει αυτή την κουβέντα με το αφεντικό της περιοχής
-Θα μπορούσες, του είπε καθώς του έβαζε και του πρόσφερε ένα  ποτό το αφεντικό, να  κάνεις  πολλά λεφτά....αν μας εγκατέλειπες και δούλευες για μεγαλύτερα κεφάλια 
-Θα ζούσα τώρα;
-Μπορεί
-Εκτός φυλακής;
-Αυτό δύσκολα
-Οπότε  καλώς έμεινα στα λίγα και τα σίγουρα
-Εισα περίπτωση  Γκασπαρ. Θα μου λείψεις
-Θα σου λείψω;
-Θα μου λείψεις
-Αποφάσισες να με βγάλεις απ την μέση; Ξέρω πολλά; Για αυτό;
-Κόψε τις βλακείες  ρε. Μου χρωστάς  μερικές δουλειές ακόμη  που θα πληρωθείς καλά. Μετά  δεν θα σηκωθείς να φύγεις; 
Ο Γκάσπαρ δεν μίλησε
Το  αφεντικό έγειρε προς το μέρος του και του  επεσήμανε
-Η ανακωχή που  υπέγραψες με τα μεγάλα  αφεντικά  ίσχυε για την Νέα Υόρκη
-Και ο άλλος  διαπρέπει πλέον έμαθα  πίσω στην πατρίδα
-Και μην μου πεις πως ξέχασες την εκδίκηση  σου ε;
Ο  Γκάσπαρ ήπιε μια γουλιά απ το ποτό του και άναψε τσιγάρο  χωρίς να απαντήσει
-Θα σου πρότεινα να μείνεις εδώ. Μερικές φορές  στην ζωή το να ξεχνάμε  είναι για καλό
-Θα με πληρώσεις;  ρώτησε ο Γκάσπαρ που σηκώθηκε όρθιος, συμπάθα με αλλά έχω και μια γυναίκα που με περιμένει σπίτι
Το αφεντικό έβγαλε απ το  συρτάρι του έναν  φάκελο  και του τον πέταξε πάνω στο γραφείο του
-Σκέψου όσα σου είπα, είπε το αφεντικό
-Έχουμε καιρό μέχρι τότε
, είπε και βγήκε  απ το γραφείο με τον φάκελο  στα χέρια

Λίγο αργότερα βρισκόταν στο κρεββάτι του μικρού του φτωχικού διαμερίσματος γυμνός δίπλα  στην μαυρομάλλα   συμβία  του 
-Ρεββέκα; την ρώτησε
-Τι συμβαίνει Γκάσπαρ;
-Πως θα σου φαινόταν  να μετακομίζαμε  στην βόρεια Ελλάδα κάποαι στιγμή;
-Στην πόλη καταγωγής σου; τον ρώτησε
Ο  Γκασπαρ  κούνησε το κεφάλι
-Θυμάσαι ακόμη πως να πυροβολείς; την ρώτησε καθώς άναβε  τσιγάρο  στο κρεββάτι και έπαιρνε μια βαθιά τζούρα πριν της το προσφέρει
-Και να  βρίσκω ακριβώς τον στόχο, απάντησε η  μαυρομάλλα  γοητευτική γυναίκα πριν πάρει το τσιγάρο απ τα χέρια του και   καπνίσει  













Σχόλια