Στον β Παγκόσμιο Πόλεμο συνέβησαν κάποιες απ τις πιο παράταιρες συμμαχίες που εν μέρει πιστοποιούν πως ο αγώνας για εξουσία και γεωπολιτική κυριαρχία μεταξύ εξουσιαστών δεν μπορεί και δεν πρέπει να προσκολλάτε σε ιδεολογίες
Τον πόλεμο τον ξεκίνησαν στην Ευρώπη οι Ιταλοί φασίστες και οι Γερμανοί ναζί
Οι Ιταλοί φασίστες και οι Γερμανοί ναζί πολύ πριν τον πόλεμο, το 1922 και το 1933 αντίστοιχα ανήλθαν στην εξουσία με την βοήθεια των Δυτικών(που αργότερα θα γίνουν σύμμαχοι εναντίων τους) για να αποτελέσουν έναν σημαντικό πολιτικό κυματοθραύστη απέναντι στην γοητεία που συνέχιζε να ασκεί αλλά και τις λύσεις υποσχόταν η επέκταση της Ρωσικής επανάστασης προς δυσμάς
Όσο οι φασίστες στην Ιταλία και οι ναζί στην Γερμανία τσακίζαν τους κομουνιστές και τους αναρχικούς και είτε χτυπούσαν ανελέητα το ανυπότακτο εργατικό κίνημα , είτε το καλοπιάναν με εξαγγελίες που ποτέ δεν θα εφαρμόζαν η Δύση, δηλαδή η Γαλλία , η Αγγλία και οι Αμερικάνικες τράπεζες δεν είχαν πρόβλημα μαζί τους
Όμως ο φασισμός και ο ναζισμός εκτός από δόγματα έπρεπε να εξυπηρετήσουν και τις γεωπολιτικές ανάγκες των δικών τους εθνικών τάξεων
Οι δυο χώρες έχουν το κοινό χαρακτηριστικό πως από κρατίδια και μικρά βασίλεια συγκροτήθηκαν σε έθνος κράτος πολύ αργά και αφού πρόλαβαν πρώτα οι αγγλογάλλοι να βάλουν στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές σε Αφρική και Μέση Ανατολή
Οι βιομηχανίες των Ιταλογερμανών τα πηγαίναν πολύ καλά, η παραγωγή τους επίσης, το ίδιο και η επιστημονική τους έρευνα , όμως τους έλλειπε κάτι βασικό. Οι πρώτες ύλες
Οι μεγαλοαστικές τάξεις τους εξαρτώνται απ τους αποικιοκράτες για την προμήθεια των απαραίτητων πρώτων υλών- οπότε σκέφτηκαν να γίνουν οι ίδιοι αποικιοκράτες...
Η Ιταλία για να λύσει το πρόβλημα των πρώτων υλών μπήκε στο Α παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των Αγγλογάλλων και πολέμησε τους Γερμανούς που ξεκίνησαν τον πόλεμο για να βρουν πρόσβαση στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Μέσης Ανατολής
Οι Ιταλοί ως νικητές του πολέμου ελπίζαν πως οι Σύμμαχοι θα τους δίναν κάτι στην νέα μοιρασιά των αποικιών , αντ αυτού δεν πήραν τίποτα ...ή μάλλον πήραν την Ρόδο
Κάπως έτσι χοντρικά το 1922, την χρονιά που ξεκαθαρίζει η κατάσταση στην Μικρά Ασία και ο Κεμάλ παίρνει πίσω διά πυρός και σιδήρου όσες περιοχές μοιράσαν οι σύμμαχοι η Ιταλία βράζει
Οι εργατικές αναταραχές φτάνουν μέχρι στο σημείο να γίνονται καταλήψεις εργοστασίων από εργάτες και να λαμβάνουν χώρα κανονικές μάχες στον δρόμο
Λίγο νωρίτερα τα ίδια συμβαίνουν και στην Γερμανία όπου μόνο ο μη - συντονισμός του κινήματος των Σπαρτακιστών γλίτωσαν την Γερμανία απ το να γίνει η 2η χώρα που θα ασπαζόταν τον κομουνισμό στην Ευρώπη
Το 1922 με απόφαση του βασιλιά αλλά τηρουμένων όλων των κοινοβουλευτικών τύπων δίδεται η εξουσία στον Μουσουλίνι με εντολή (κρυφή)να πατάξει τον αναρχοκομουνισμό και τις εργατικές ταραχές
Ως εδώ οι Αγγλογάλλοι δεν έχουν κανένα απολύτων πρόβλημα με τον επικεφαλής του φασιστικού συμβουλίου όπου κάνει ότι θέλει, φτάνοντας στο σημείο να καταλύσει την δημοκρατία
Αργότερα θα έρθουν τα προβλήματα όταν η Ιταλία συμμαχεί με την Γερμανία και κυρήσουν τον πόλεμο στους Αγγλογάλλους
Βλέπεις το σχέδιο προέβλεπε εισβολή των ναζιστών - φασιστών στην ΕΣΣΔ και αποδυνάμωσης τόσο των μεν όσο και των δε ώστε μετά να αναλάβουν οι πλανητάρχες της εποχής και να συμαζέψουν την κατάσταση σε μια μή - κομουνιστική εσσδ και βλέποντας και κάνοντας σχετικά με τα καθεστώτα σε Ιταλία και Γερμανία
Οι αστικές τάξεις όμως που έφεραν τους φασίστες στην εξουσία βιαζόταν και ήξεραν πως τα πετρέλαια είναι μια ανάσα απ την Ιταλία.
Περνάς την θάλασσα και είσαι στην Αγγλογαλλική Μέση Ανατολή
Πας σχεδόν κολυμπώντας
Με τα πολλά ξεσπά ο πόλεμος πρώτα μεταξύ των δυτικών (και λίγο αργότερα επειδή αυτός βάλτωσε στις ερήμους της Μέσης Ανατολής ο Άξονας αναζητά λύση προσβλέποντας στην κατάκτηση της ΕΣΣΔ και δια αυτής των πετρελαίων της, τα οποία θα την βοηθήσουν να νικήσει στην Μέση Ανατολή)
Μπροστά σε αυτό το μπάχαλο και ενώ οι Ιταλογερμανοί έχουν πολλούς πολιτικούς συμμάχους όχι μόνο στην κατακτημένες περιοχές αλλά και μέσα στην ίδια την Αγγλία και τις ηπα, προκύπτει η πιο παράλογη συμμαχία
Καπιταλιστές που ενίσχυσαν τον φασισμό για να συντρίψει τον κομουνισμό συμμαχούν με κομουνιστές που δέχονται τις μεγαλύτερες επιθέσεις προκειμένου να συντρίψουν τον ναζισμό-κάτι που θα μπορούσε να χε συμβεί το 1939 και να αποτραπεί ο πόλεμος αν οι Άγγλοι στέλναν τον δικό τους ομόλογους του Στάλιν και όχι τριτοτεταρτους υπαλλήλους της πρεσβείας τους για να διαπραγματευτούν με τους Ρώσους
Βλέπεις σκεφτόταν τους τύπους και δεν θέλαν να δείξουν πως ο Βρετανός πρωθυπουργός δηλαδή ο τότε παγκόσμιος ηγέτης του καπιταλισμού συνομιλεί με τον επικεφαλής του παγκόσμιου κομουνισμού
Αυτή την ξεροκεφαλιά την πληρώσαν γιατί και η χώρα τους (και η οικονομία της) δέχθηκε ανεπανόρθωτα πλήγματα λόγο πολέμου αλλά και η νίκη των λαών κατά του φασισμού ενέπνευσε παντού στον κόσμο μετά τον πόλεμο το αντιαπικιακό κίνημα και έχασαν όλες τους τις κτήσεις (εκτός απ τα Φώκλαντ και το Τρινιντατ Τομπακο)
Η συμμαχία Ρώσων Βρετανών και Αμερικάνων είναι γεγονός το 1943
Ο Στάλιν που δέχεται την μεγαλύτερη επιθετικότητα απ τον ναζισμό πιέζει για το άνοιγμα δεύτερου μετώπου στην Δυτική Ευρώπη και μετά από διαβουλεύσεις - που θα τα πούμε σε άλλο δημοσίευμα- Αγγλογάλλοι κάνουν απόβαση στην Σικελία με σκοπό να ανηφορίσουν προς Ρώμη
Μόλις πατάν οι σύμμαχοι στην Σικελία πιάνει πανικός την εξουσία στην Ιταλία, δηλαδή για την ακρίβεια πανικοβάλλονται για το μέλλον τους , πολιτικό και βιολογικό τα 2/3 της εξουσίας, δηλαδή ξανά ο βασιλιάς και το φασιστικό συμβούλιο
Ο Μουσουλίνι όμως παραμένει ανένδοτος πολέμιος και με εντολή του βασιλιά το φασιστικό συμβούλιο τον καθαιρεί και τον φυλακίζει
Αμέσως μετά η επίσημη Ιταλία, το φασιστικό συμβούλιο και ο βασιλιάς δηλαδή μπαίνουν στην συμμαχία Αγγλων , Αμερικάνων και Ρώσων και κυρήσσουν τον πόλεμο στον....φασισμό
Λέμε πολλές φορές κάτι που είναι αλήθεια, πως στην Ελλάδα δεν έγινε ποτέ εκκαθάριση των ναζιστικών στοιχείων μετά τον πόλεμο
Γιατί σάματις έγινε στην Ιταλία
Η αστική τάξη που ενίσχυσε τον φασισμό δια του φασιστικού συμβουλίου πέρασε στον αντιφασιστικό συνασπισμό 2 χρόνια πριν την λήξη του πολέμου και με αυτό το άλλοθι την γλιτώσαν - πληρώνοντας μεταπολεμικά την νύφη μόνον ίσως όσοι μείνανε πιστοί στον Μουσουλίνι
Δηλαδή το πρόβλημα των συμμάχων δεν ήταν ποιος είναι φασίστας αλλά ποιος είναι μουσουλινικός φασίστας
Μετά την απόβαση στην Σικελία συγκροτείται παρτιζάνικο αντάρτικό από αναρχικούς και κομουνιστές στην χώρα το οποίο αν και δημιουργήθηκε κάπως αργά θεωρείται το σκληρότερο απέναντι στον φασισμό
Οι Ιταλοί παρτιζάνοι δεν χαρίστηκαν με τίποτα στους φασίστες και κατάφεραν να λιανίσουν αρκετούς αλλά απ ότι φαίνεται σήμερα απ τα γεγονότα στην γείτονα χώρα την γλίτωσαν οι "αντιμουσουλινικοί" οι οποίοι επιχειρούν να επαναφέρουν απ το παράθυρο ξανά τι άλλο; τον Μουσουλινισμό
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου