Οι δυο τους καθόταν για ώρα πάνω στα βράχια του γκρεμού ατενίζοντας το Αιγαίο
Ο ένας ψηλός , γεροδεμένος , σωστό παλικάρι, ο άλλος δίπλα του καμπούρης, σκυθρωπός , αυτό που λένε όλοι άσχημος
Παρά την διαφορά τους στην εμφάνιση ήταν συγγενείς
Ο Διομήδης, ο μεγαλύτερος θνητός πολεμιστής των Αχαιών γύρισε και κοίταξε με παράπονο τον Θερσίτη
-Θα σε φέρουν νεκρό σε μένα μια μέρα.
-Η ζωή , έτσι όπως την διαμορφώνουν αυτοί που μας ορίζουν δεν αξίζει. Χάρη θα μου κάνουν
-Παναθεμά σε για αίμα μου, σύνελθε τι ναι αυτά που λες;
-Εσύ ξάδελφε είσαι βασιλιάς , δεν ήρθες εδώ ως απλός στρατιώτης. Όσο να πεις βρίσκεσαι σε λίγο καλύτερη θέση
-Που να μην βρισκόμουν, μονολόγησε ο Διομήδης και κοίταξε την θάλασσα στον ορίζοντα, πολεμάμε και παίζουμε την ζωή μας κορώνα - γράμματα για να καρπώνονται οι βασιλείς της κλειστής ομάδας όλα τα κέρδη
Δεν λέω, δεν είμαι στρατιώτης απλός αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν νιώθω και γω την εκμετάλλευση τους
-Τότε γιατί δεν μιλας;
Γιατί με αφήνεται να μιλάω μόνος μου;
Γιατί με κάνετε να φαντάζω σαν ο χαζός του χωριού;
-Γιατί μας λες να αψηφήσουμε τους βασιλείς; τον αρχιστράτηγο Αγαμέμνωνα ,
-Αυτόν που έσφαξε την ίδια του την κόρη προκειμένου να βάλει στο χέρι το χρυσάφι της Τροίας
-Τον Μενέλαο
-Αυτόν που δεν αφήνει μια γυναίκα που αγαπά άλλον να ζήσει μαζί του, τον άνθρωπο που αρνείτε να βρει μια γυναίκα που πραγματικά θα αγαπήσει τον ίδιον
-Τον Πολυμήχανο Οδυσσέα
-Που με έδειρε μπροστά σας επειδή μίλησα και είπα πως εμείς και οι Τρώες που σκοτώνονται απέναντι δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα
Πολυμήχανος, ο άνθρωπος που ήταν δεδηλωμένα κατά του πολέμου όμως δεν κατάφερε να μηχανευτεί κάτι για να μην μετάσχει σε αυτόν
Που ήταν η εξυπνάδα του όταν τον κάλεσε ο Αγαμέμνωνας στην σφαγή;
Υποταγμένο σκουλήκι
-Τον Αχιλλέα
-Τον ψευτόμαγκα που γνωρίζει πώς δεν μπορούν να τον σκοτώσουν και κάνει τον μάγκα; Πόσο παλικάρι θα ήταν αν οι λαβωματιές τον οδηγούσαν στον θάνατο όπως συμβαίνει με όλους εμάς;
-Στγην ζωή...ξάδελφε... πρέπει να μάθεις να υπομένεις κάποια πράγματα.
Να μιλάς όταν είναι η ώρα και πάντα εντός ορίων
-Εντός ορίων. Θα ναι ζωή αυτό αν την μαντρώσεις μέσα σε όρια;
- Για αιώνες γνωρίζουμε πως όλοι μας ζούμε μέσα σε όρια, έτσι γινόταν πάντα και έτσι θα γίνεται
Εσένα πως σου καρφώθηκε να σπάσεις αυτά τα όρια
Πως ζητάς ανυπακοή στους βασιλείες, μαζική αποχώρηση των στρατιωτών απ τα πεδία των μαχών και επιστροφή στην πατρίδα, στις οικογένειες τους;
Που τα έχεις δει να γίνονται όλα αυτά;
Και βάζεις και θέματα ιδιοκτησίας
Που ακούστηκε ο βασιλιάς να μην παίρνει όλα τα λάφυρα; Που ακούστηκε να θες να μοιραστεί ο πλούτος της γης σε όλους ισόποσα;
Τα χεις δει να γίνονται κάπου αυτά; Έχεις ακούσει τους παλιούς , τους σοφούς να διηγούνται πως έχει συμβεί κάτι τέτοιο;
-Δεν τα χω δει, αυτό δεν σημαίνει πως ότι δεν το χουμε δει να γίνεται πως δεν μπορούμε να το δημιουργήσουμε
Να σου πω; Βασικά ναι, έχει γίνει. Τα βράδια στις σκηνές για να μην πεθάνουμε απ το κρύο τι κάνουμε;
-Τι κάνουμε; Ανάβουμε φωτιές
-Το λες τόσο φυσιολογικά. Σαν να είναι κάτι δεδομένο πως για να ζεσταθείς ανάβεις φωτιά
-Δεν είναι;
-Είναι; Αν δεν ήταν ο Προμηθέας να κλέψει την φωτιά απ τον Δία και να την χαρίσει στους ανθρώπους θα πεθαίνατε τα βράδια στις σκηνές απ την παγωνιά
Και πρόσεξε ξάδελφε
Ο Δίας τιμώρησε τον Προμηθέα να είναι αλυσοδεμένος στον Καύκασο και τα όρνια να του τρώνε κάθε μέρα για αιώνες τα σωθικά
-Ο μύθος μας διδάσκει λοιπόν πως αν περάσεις τα όρια ανθρώπων και θεών είναι αναμενόμενη η τιμωρία
-Δεν ήταν όμως τιμωρία τα ίδια τα όρια; Δεν τιμωρία χωρίς λόγο να πεθαίνουν οι άνθρωποι απ το κρύο επειδή η φωτιά ήταν προνόμιο των θεών;
Σήμερα την έχεις δεδομένη επειδή ο Προμηθέας την έκλεψε , έσπασε τα όρια. Τιμωρήθηκε αυτός για να σωθούν οι πολλοί
Και να σου πω ρε ξάδερφε.
Ο ίδιος ο Ηρακλής δεν ξαναέσπασε τα όρια για να απελευθερώσει απ το μαρτύριο του τον Προμηθέα πηγαίνοντας κόντρα στην ίδια την βούληση του Δία;
-Δεν ξέρω Θερσίτη τι να πω; Είμαστε εμείς Προμηθέας και Ηρακλής; Μπορούμε να φτάσουμε έστω και στο ελάχιστο αυτούς τους ανθρώπους;
-Το αυτό εσύ που στην μάχη προχτές λάβωσες την Αφροδίτη και χτες κονταροχτυπήθηκες με τον ίδιο τον θεό Άρη και αφού τον κατέσφαξες τον έτρεψες σε φυγή;
Ο Διομήδης κοίταξε τώρα ψηλά στον ουρανό και πήρε μια βαθιά ανάσα
-Αν το έκανε ο Ηρακλής θα τον συγχωρούσαν αν το έκανε ο Αχιλλέας θα το ξεχνούσαν. Τους λάβωσε και τους ντρόπιασε ένας θνητός και τώρα θα περιμένω μια ζωή την τιμωρία.
Για όλα υπάρχει το τίμημα ξάδερφε
-Οι Τρώες χάνανε την μάχη και πετάξαν εντός της τους θεούς που είναι με το μέρος τους. Αν τους άφηνες θα μας ρίχνανε στην θάλασσα
Γνωρίζεις πόσους Αχαιούς έσωσες με την στάση σου αυτή; Γνωρίζεις πόσα παιδιά θα ξαναδούν τον πατέρα τους επειδή εσύ στην μάχη αυτές τις μέρες δεν λογάριασες τα όρια και τα έσπασες;
-Γνωρίζω όμως αν εγώ θα καταφέρω μετά απ αυτό να επιστρέψω πίσω; Να δω τα δικά μου παιδιά;
-Γνωρίζεις πως τα δικά σου κατορθώματα θα μεγαλώσουν γενιές και γενιές όμως διδάσκοντας μέσα απ τις πράξεις σου πως το δίκαιο και το καλό για το σύνολο βρίσκεται στο σπάσιμο των ορίων
-Θα σε φέρουν σε μένα σκοτωμένο ξάδερφε και τότε τι θα κάνω;
Θα ξεκινήσω εμφύλιο με τον Οδυσσέα και τον Αχιλλέα;
Θα χτυπήσω τον ίδιο τον Αγαμέμνωνα;
Τι θα κάνω όταν δω το κουφάρι σου να το πετάνε μπροστά μου;
Γιατί ξάδερφε δεν θα σε αφήσουν να ζήσεις
-Το να ζω υπηρετώντας τους δεν είναι ζωή
Το να αγωνίζομαι για να καρπώνονται τα πάντα δεν είναι ζωή
Το να δουλεύω εγώ για να γεμίζει με χρυσάφι τις αποθήκες του ο Αγαμέμνωνας δεν είναι ζωή
-Και το να σε σκοτώσουν επειδή επαναστάτησες τι θα ναι βρε ξάδερφε;
-Μια πολύ καλή αρχή για τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου και τα παιδιά των παιδιών των παιδιών σου
Αν κάπου σε μερικές γραμμούλες αναφερθεί και η δική μου θυσία τότε όλη η ανθρωπότητα θα γνωρίζει πως ακόμη και ο πιο αδύναμος άνθρωπος οφείλει και μπορεί να συντρίψει αυτούς που τον θέλουν σκλάβο τους
Αν βάλουν δίπλα στην δική μου ιστορία και τα δικά σου κατορθώματα τότε όλοι θα γνωρίζουν πως αφού ένας θνητός μπορεί να λαβώσει και τρέψει σε φυγή ακόμη και τον ίδιο τον θεό του πολέμου τότε όλα δυνατά
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου