Μόσχα
Αρχές Δεκαετίας 90
Ήταν η εποχή που η Ρωσία πάσχιζε να επιβιώσει
Για την ακρίβεια όχι όλη Ρωσία , μόνο ο λαός της πάσχιζε να επιβιώσει
Οι πολιτικοί, οι νεότευκτοι επιχειρηματίες, οι μαφιόζοι και μερικοί ακόμη κομπογιανίτες βιώναν τον απόλυτο παράδεισο
Εν μία νυκτί που λέει ο λόγος κάποιοι άνθρωποι από κομματικά στελέχη απέκτησαν πολλά περισσότερα απ τον μέσο μεγαλοκαπιταλιστή στις χώρες που γεννήσαν τον καπιταλισμο
Ο υπαστυνόμος Αρκάντι Μπακούνιν και η κάστα του ήταν κάπου στην μέση
Δεν πεινούσαν όπως ο λαός αλλά δεν ζούσαν και μέσα στην χλιδή όπως οι νεότευκτοι νεό- οτιδήποτε που ξεπηδήσαν μετά την διάλυση της εσσδ και του διαμελισμού της σε διάφορα κράτη
Πάντως δεν κινδύνευε να χάσει το σπίτι του, την ζωή του και τα λιγοστά λεφτά του όπως ο υπόλοιπος λαός
-Τα μάθες ; τον ρώτησε ο βοηθός του ο Βαλερύ Φάντο καθώς σταματήσαν το περιπολικό τους πάνω στην χιονισμένη γέφυρα του ποταμού Μόσκβα,στην βιομηχανία χαλκού τους έχουν απλήρωτους για 7 μήνες
-Θα ζητήσουν να πάμε να τους δείρουμε;
-Δεν ακούστηκε κάτι τέτοιο
-Ευτυχώς
-Υπαστυνόμε ώρες - ώρες νομίζω πως δεν σου η αρέσει η δουλειά σου. Συγχώρεσε την αδιακρισία μου όμως νομίζω πως δεν πιστεύεις στον ρόλο της αστυνομίας
-Εσύ πιστεύεις πως επιτελούμε κάποιο κοινωνικό έργο;
-Έτσι μας είπαν στην σχολή
-Ε αφού μας το είπαν στην σχολή έτσι θα ναι
Ο Βλάντιμιρ Φέηκοβ ήταν δημόσιος υπάλληλος
Πλησίαζε τα 50
Έπιασε δουλειά στην υπηρεσία ηλεκτρισμού επί Χρουτσώβ και σταδιακά ανέβαινε στην ιεραρχία
Η πτώση της εσσδ τον βρήκε προσωπάρχη
Δεν ήταν ο άνθρωπος που θα έλεγες πως "έχει κάτι να πει"
Κλασσικός μίζερος δημόσιος υπάλληλος όπως; όλοι του κλάδου τους σε όλο τον κόσμο και σε όλα τα συστήματα
Αυτή την παγωμένη Μοσχκοβίτικη νύχτα βάδιζε προς την κακόφημη γειτονιά, την επονομαζόμενη Ντρέζνα
Μια γειτονιά παρατημένη στην τύχη της
Ούτε ο δήμος, ούτε η μαφία , ούτε το κράτος νοιαζόταν για αυτήν την "τρύπα" μέσα στην Μόσχα
Όλοι οι παρανομούντες απόκληροι της νέας μετασοβιετικής Ρωσίας συγκεντρώνονταν εκεί
Τα βαποράκια πουλούσαν τα ναρκωτικά τους τα οποία προμηθεύονταν όχι απ την μαφία αλλά απ όπου να ταν
Οι πόρνες της Ντρέζνα δουλεύαν είτε χωρίς νταβατζήδες , είτε κάτω απ την επίβλεψη προστατών που δεν ανήκαν στην μαφία. Οι κλέφτες εδώ ήταν και φονιάδες, οι φονιάδες ήταν και κλέφτες
Κάθε απόκληρος έβρισκε το απάγκιο του σε αυτή την γειτονιά αφούη όλοι ξέραν πως εκεί δεν θα σε ενοχλούσε κανείς απ το επίσημο κράτος
Ο Βλαντιμίρ Φέηκοβ εμφανισιακά ήταν ατημέλητος άντρας
Είχε χάσει τα μαλλιά του σε πολλά και διαφορετικά σημεία. Φορφούσε γυαλιά μυωπίας που στηριζόνταν πα΄νω σε ένα υπερβολικά χοντρό σκελετό, για δεκαετίες φορούσε το ίδιο γκρί με βούλες σακάκι
Περπατούσε καμπουριαστά και το βλέμμα του έκρυβε δυο παμπόνηρα αλλά και φοβισμένα μεγάλα μάτια πίσω απ τους φακούς των γυαλιών του
Σχέση δεν κατάφερε ποτέ να κάνει στην ζωή του
Όταν άρχισε να ανεβαίνει στην υπηρεσία του πίστεψε πως λόγο θέσης θα κατάφερνε να δελεάσει δυο τρεις συναδέλφισσες του να βγουν έστω φιλικά μαζί του για ένα ποτό
όλες αρνήθηκαν
Απογοητευμένος έριξε τα βέλη του σε κάποιες γειτόνισσες , όχι και τόσο όμορφες αλλά που αντιμετώπιζαν πραγματικό πρόβλημα επιβίωσης και μια "καλημέρα ¨" και μόνο μαζί του θα έλυνε αρκετά απ τα προβλήματα του
Καμιά τους δεν δέχθηκε ν α βγει μαζί του
Απελπισμένος τέλος στράφηκε σε άστεγες γυναίκες οι οποίες επίσης τον έιδωχναν
Έτσι αποφάσισε αυτό το βράδυ να κατευθυνθεί στην Ντρέζνα
Εδώ οι πόρνες δεν λεγαν ποτέ όχι και αυτός είχε τόσο ανάγκη , έστω και στα 50 του να βιώσει για πρώτη φορά τις σαρκικές απολαύσεις για τόσο κόσμο ήταν κάτι το αυτονόητο όλη τους την ζωή
Όλοι τον είδαν να περιφέρεται στους δρόμους της Ντρέζνα αλλά κανείς δεν τον είδε να εξαφανίζεται σε ένα σκοτεινό στενό μαζί με την Νάντια
Η μαυρομάλλα κοπέλα του ψιθύριζε διεγερτικά βρομόλογά όσο βαδίζαν σε ένα σκοτεινό αδιέξοδο
Ο Βλαντιμίρ είχε εκστασιαστεί
Επιτέλους για πρώτη φορά θα βίωνε κάτι το τόσο φυσιολογικό για κάθε άνθρωπο
Η Νάντια τον έσπρωξε στον τοίχο του αδιεξόδου και ξεκίνησε να χορεύει μπροστά του και να ξεντύνεται
-Όταν με βλέπουν να ξεντύνομαι όλες μου οι αισθήσεις παραλύουν, του έλεγε,
-Θα σε πληρώσω καλά κοπέλα μου , της είπε μην έχοντας τι άλλο να πει
-Μάντεψε τι Βλαντιμίρ, έτσι δεν σε είπαμε; Δεν θέλω τα λεφτά σου. Θέλω μόνο εσένα, του είπε όταν έμεινε ολόγυμνη φορώντας μόνο τις μαύρες ψηλές μπότες της
Τον πλησίασε και τον αγκάλιασε
Πρώτη φορά μια γυμνή γυναίκα τον αγκάλιαζε
Τα γόνατα του κόντεψαν να λυγίσουν απ την ηδονή την οποία ξαφνικά αντικατέστησε ένας αβάσταχτος πόνος στον λαιμό του
Η πόρνη τον δάγκωσε τόσο δυνατά που κόντεψε να χάσει τις αισθήσεις του
Πριν καταλάβει τι συνέβαινε ακολούθησαν νέα δαγκώματα
και νέα
και νέα
αλλεπάλληλα δαγκώματα σε όλο του το σώμα
Αυτό που αναζητούσε μια ζωή τώρα του έπαιρνε την ζωή αργά και βασανιστικά
Βρήκε αρκετές φορές την δύναμη να φωνάξει "βοήθεια" όμως στην Ντρέζνα κανείς δεν έδινε σημασία
Στο τέλος πεσμένος στο υγρό πλακόστρωτο με το σώμα του να αιμορραγεί σχεδόν από παντού κοίταξε την πανέμορφη κοπέλα και ψιθύρισε
-Που έφταιξα για να χω αυτό το τέλος;
Η Νάντια σήκωσε το πόδι της και με την μπότα του έδωσε μια κλωτσιά σπάζοντας του τον αυχένα
Μετά έκανε μεταβολή και βγήκε με αργό και σταθερό βήμα απ το αδιέξοδο
Ξημέρωνε όταν στάθηκε πάνω απ το σώμα ο υπαστυνόμος Αρκάντι Μπακούνιν με τον Βαλερύ Φάντο
Και οι δυο τους κρατούσαν από ένα κυπελάκι με ζεστό τσάι και δεν κουνιόντουσαν
Πίσω τους είχαν για φόντο τις λάμψεις απ τις σειρήνες των ασθενοφόρων και των περιπολικών
Κάποιος δημοσιογράφος έκανε φασαρία να τον αφήσουν να περάσει
Ο Φέντο γύρισε και είδε τον Ανατόλι Τσερνοφέρντιν να φωνάζει στους χωψροφύλακες
- Υπερασπιζόμαστε την αλήθεια . Στην νέα Ρωσία τγο κοινό έχει δικαίωμα να μάθει την αλήθεια
Δεν μπορείτε να εμποδίζεται στον ρεπόρτερ - δημοσιογράφο να τελέσει την αποστολή του
Έχουμε πλέον δημοκρατία. Καπιταλισμό
Συνηθίστε το
-Ο ενοχλητικός είναι; ρώτησε ο Αρκάντι
-Αυτός
Δεν τον χωνεύαν
Ο Αρκάντι χαμογέλασε πονηρά
-Πες τους να τον αφήσουν να περάσει
Ο Φέντο σφύριξε και οι δυο χωροφύλακες γύρισαν και τον είδαν να τους κάνει νόημα
-Ο κύριος Αρκάντι είναι υποστηρικτής του προέδρου μας και ο πρόεδρος τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση, τους είπε
Ο Ανατόλη πέρασε το μπλόκο και φτάνοντας στο σημείο μονολογούσε
-Πως το πάθατε και με βοηθήσατε ; Βλέπω αρχίζετε να συνηθίζεται στην ιδέα της δημοκρατίας. Μπράβο σας όργανα , καλό θα σας κάνει. Για να δω τι έχουμε εδώ;
Ο Αρκάντι γύρισε και του έδειξε με το χέρι του το κατασπαραγμένο σώμα του Βλαντιμίρ Φέηκοβ
Ο Ανατόλι στηνθέα του και μόνο λιποθύμησε και έπεσε κάτω στο έδαφος
-Συγνώμη για την αναίδεια μου υπαστυνόμε αλλά ήταν κάπως απάνθρωπο αυτό που του κάναμε
-Όντως ήταν, όχι όμως πιο απάνθρωπο απ το άρθρο του για τους νεο-πτωχους της Ρωσίας όπου τους κατονόμαζε ως αποτυγχημένους, άχρηστους και αλκοολικούς
Την επόμενη μέρα η "Αλήθεια του Βορρά" η εφημερίδα όπου εργαζόταν ο Ανατόλι κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο δικό του άρθρο
"Βρυκόλακες στην Μόσχα"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου