share

Η Γερμανίδα που άγγιξε το φεγγάρι

 


Ξόδεψε ακόμη έναν  χειμώνα  στο παγωμένο γυάλινο ουρανοξύστη της Βρέμης

Ακόμη ένας χειμώνας πέρασε μέσα στο γραφείο της εταιρείας

Ακόμη ένας χειμώνας γεμάτος από επιτυχίες καριέρας αλλά άδειος από συναισθήματα

Χειμώνας και  διαδρομή πάνω στα ξερά  φύλλα που αφήναν  τα δέντρα για να συναντήσουν το έδαφος

Αυτά  τουλάχιστον απελευθερώνονταν  κάποτε απ τα κλαδιά

Τα πουλιά πετούσαν  κάθε Σεπτέμβρη για πιο ζεστά μέρη 

Μόνο αυτή έμενε πίσω, στην παγωμένη , αποστειρωμένη   πετυχημένη καριέρα

Άδεια και  παγωμένη όμως  η καρδιά

Χωρίς συναισθήματα, χωρίς ένα χάδι που να νοιάζεται πραγματικά

Πως είναι να ζεις στο κέντρο του κόσμου

πως είναι να ζεις εκεί που σκοτώνονται  τόσοι αποκλεισμένοι να φτάσουν;

Λάθος  ερώτηση

Δεν ζεις στο κέντρο του κόσμου, υπάρχεις και  επιβιώνεις

15 χρόνια ήταν πολλά όμως

Ένα πρωί πήγε στο  γυάλινο  θηρίο, μπήκε μέσα, κατευθύνθηκε στο γραφείο  , άνοιξε τον υπολογιστή και μετά  απλά πάτησε ένα κουμπί, το enter

Αυτό το άγγιγμα θα την  απελευθέρωνε καταστρέφοντας την καριέρα της, βάζοντας τον νόμο   στο κατόπι της και στέλνοντας στον λογαριασμό της  το 1/10 των χρημάτων  του κολοσσού  για  τον οποίον εργαζόταν και της πρόσφερε τα πάντα χωρίς να μπορεί να της δώσει το σημαντικότερο...ΖΩΗ

Τι κι αν  σε κυνηγάνε όλες οι αστυνομίες της Ευρώπης;

Τι κι αν γραφειοκράτες και μάχιμοι  αξιωματικοί κινητοποιούν  δορυφόρους και πανάκριβα   συστήματα παρακολούθησης ώστε να  πετύχουν τον εντοπισμό σου που θα τους οδηγήσει στην προαγωγή; Στο next lever sir

Εσύ πλέον είχες την ευχέρεια να  ακολουθήσεις τα αποδημητικά  πουλιά σε πιο ζεστές θάλασσες  εκεί όπου τα φεγγάρια αποκτούν το δικό τους νόημα αυτονομημένα απ την μιζέρια  του  θεαματικού κόσμου της  φαινομενικότητας

Όσο αυτοί σε ψάχνανε στις λίστες επισκεπτών και στα λόμπι πανάκριβων  ξενοδοχείων εσύ  έβγαινες απ την αυτοσχέδια  καλύβα  σου και περπατούσες γυμνή κάθε  βράδυ μέσα στην θάλασσα





Σχόλια