share

El Fordo2-Ο τενόρος του παρακράτους της χούντας




Σκάλα του Μιλάνου

 Θεωρούνταν αυτή την στιγμή ο καλύτερος τενόρος  στον κόσμο

Αυτή την βραδιά  όλοι πρωθυπουργοί των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης  ακυρώσαν όλες τις υποχρεώσεις τους για να παραβρεθούν  μαζί με αρκετούς  παγκόσμιους μεγιστάνες στο Μιλάνο  και να απολαύσουν   την  φωνή του Λουίζ Χόρχε

Στο περιθώριο της   βραδιάς θα συζητούσαν off the  record όλα εκείνα τα  μέτρα που θα έπαιρναν κατά  των οικονομιών των λαών τους

Αριστεροί  επαναστάτες ευρωπαίοι  πρωθυπουργοί, δεξιοί  νεο-φιελεύθεροι,ακροδεξιοί , κεντρώοι  μετριοπαθείς, όλοι τους ήταν εκεί και όλοι συμφώνησαν πως για να επιβιώσει η Ένωση θα έπρεπε  να   αρπάξουν και άλλα απ τους  πολίτες των χωρών τους  για να τα δώσουν  στους  μεγιστάνες  

Μετά  την συναυλία στο δείπνο που παραχώρησε η Ευρωπαϊκή  Ένωση  προς τιμής  του μεγάλου  τενόρου απ το Ελ Φόρδο  συζητήθηκαν ανοικτά μπροστά του αυτά  τα θέματα

Ο αριστερός  επαναστάτης έλληνας  πρωθυπουργός που καθόταν δίπλα  στον Ούγγρο  αντιαριστερό πρόεδρο  αφού αντάλλαξαν κάποια  ειλικρινή   χαμόγελα  στράφηκε  προς τον Λουίζ  Χόρχε

-Εσείς Λουίζ Χόρχε προέρχεσθε απ τις  φαβέλες  του Ελ Φόρδο , όμως με τους αγώνες σας καταφέρατε και  αποδείξατε την αξία σας φτάνοντας στην κορυφή του κόσμου

-Σας  ευχαριστώ κύριε πρωθυπουργέ , απάντησε σεμνά ο Λουίζ Χόρχε

-Ποια είναι η γνώμη σας για όλα αυτά  που συζητάμε εδώ;

-Δεν νομίζω η δική μου γνώμη να έχει ιδιαίτερη  βαρύτητα  , ειδικά σε  τούτο εδώ το τραπέζι

-Μα πως. Μη το λέτε αυτό. Έχετε  τραγουδήσει , συνευρεθεί  και συνάψει   σχέσεις  με  αρκετούς  ηγέτες ανά τον κόσμο. Αυτό  σε συνάρτηση με την κοινωνική σας καταγωγή  θα μπορούσα να πω πως σας καθιστά έναν πρώτης τάξης σύμβουλο 

Θα με ενδιέφερε   η γνώμη  σας....ειλικρινά

-Ωραία λοιπόν. Η  Ευρωπαϊκή  Ένωση   όλοι πιστεύουμε πως είναι ένα κεκτημένο  δώρο για την παγκόσμια   κοινότητα. Αυτό το κεκτημένο αποτελεί, για μένα  τουλάχιστον , τον Λουίζ Χόρχε , έναν φάρο πολιτισμού,  δημοκρατίας, ελευθερίας και κοινωνικής ισότητας και αν μη τι άλλο πρέπει να διατηρηθεί

Σήμερα συζητάτε  την σωτηρία του κεκτημένου  δια της αφαίμαξης των πολιτών. Πως θα  επιβιώσουν αυτοί οι άνθρωποι που περάσαν μια οικονομική κρίση  και  αμέσως μετά  τις επιπτώσεις  της πανδημίας  και των λοκντάουν;

Ενισχύοντας  τους μεγιστάνες που στηρίζουν την  Ένωση με το εισόδημα των πολιτών της  δεν θα δημιουργηθούν  στρατιές  ανέργων , αστέγων και  νεόπτωχων;

-Αυτές , πήρε τον λόγο ο έλληνας  αριστερός επαναστάτης πρωθυπουργός, ήδη  τις έχουμε απ την περίοδο της κρίσης και παρά τις προσπάθειες μας να τις εξαλείψουμε παραμένουν. Δεν θα  είναι κάτι  το πρωτόγνωρο για τις κοινωνίες μας  ή αύξηση τους ώστε να σοκαριστούν και να  αμφισβητηθεί απ την βάση το υπάρχον στάτους κβό

-Πως ένας αριστερός όπως λέτε πως είστε   δείχνετε να μην έχετε  πρόβλημα  με την αύξηση  και την διόγκωση της φτώχειας;

-Δεν μου είναι ευχάριστη  κατάσταση είναι ο μόνος τρόπος να   την υποστούμε αν θέλουμε να  επιβιώσει η Ένωση

Επενδύουμε στο μέλλον της Ευρώπης  θυσιάζοντας κάτι απ το παρών της

-Κάτι ακόμα...θυσιάζεται κάτι ακόμα , γιατί εδώ και 20 χρόνια οι ευρωπαίοι   ακούν μόνο για θυσίες που  οι ίδιοι πρέπει να κάνουν την στιγμή που οι ελίτ δεν παραχωρούν  ούτε  το 1% απ  τα  υπερκέρδη τους

Τον λόγο φανερά εκνευρισμένος πήρε ο  Ούγγρος πρόεδρος  

-Έχουμε απλά πόλεμο και στον κάθε πόλεμο υπάρχουν θύματα

-Και ο απλός  κόσμος  που θα φτωχοποιηθεί  είναι  ακόμη  ένα  θύμα του  οικονομικού πολέμου; ρώτησε ο Λουίζ

-Θύμα ...παράπλευρες  απώλειες...όπως θέλετε πείτε  το

Αμέσως μετά  τον λόγο πήρε ο ακροδεξιός  Πολωνός ηγέτης

-Η ουσία στις πράξεις  μας και στην κουβέντα μας ασφαλώς είναι πως η  ιστορία θα  γράψει πως  σήμερα σώσαμε την Ευρώπη

-...καταστρέφοντας  τους ανθρώπους της, μουρμούρισε ο  λατινοαμερικάνος  τενόρος



Στο γραφείο του  Χουάν στην Κολλεκτίβα κοιτούσαν στο βίντεο την παράσταση του  τενόρου  στο Μιλάνο

Ο  Ροντρίγκο  η  Αμάνδα  η Νίνα και ο  Χούλιο κοιτούσαν τον  τενόρο αηδιασμένοι

-Αυτό το καθίκι  τραγουδούσε  για τους συνταγματάρχες    του Ελ Φόρδο μετά από εκτελέσεις συντρόφων μας πριν  μερικά χρόνια,  είπε με ήρεμο αλλά γεμάτο μίσος τόνο στην φωνή του ο Χούλιο

Ο  Χουάν έκλεισε το βίντεο

Γύρισε και τους κοίταξε

-Χόρχε Λουίζ.  Γεννημένος  στις   δυτικές  φαβέλες της πρωτεύουσας

Πέρασε μέσα στην  απόλυτη  φτώχεια τα παιδικά του χρόνια

Φόρεσε παπούτσια για πρώτη φορά στα 21 του χρόνια

Σήμερα είναι 60 ετών

Παρακολούθησε   μαθήματα μουσικής   σε κάποια απ τις δομές που έστηναν  συγκαλυμμένες  ομάδες  των Λόμπος στις  φαβέλες

Η δασκάλα του στην μουσική γρήγορα αντιλήφθηκε πως είχε  μια ιδιαίτερη  φωνή, ένα  από  γεννησιμιού του  ταλέντο

Το καθεστώς της χούντας δεν άργησε να τον ανακαλύψει και  οι αμερικάνοι επικοινωνιολόγοι  που  συνδράμαν σε αυτό στήσανε  ένα πολυ  ωραίο σενάριο για να  πουλήσουν  στον λαό

Το σενάριο θα μπορούσε να  θυμίζει βραζιλιάνική  ή μεξικάνικη σαπουνόπερα\

Προωθήσαν τον Λουίζ  και   παρουσίασαν  την ζωή του ως  την πραγμάτωση του "αμερικάνικου ονείρου" επί  εδάφους του Ελ  Φόρδο

Ο  Λουίζ  έθεσε την φωνή και το ταλέντο  στην υπηρεσία της μεγαλοαστικής τάξης,  της  χούντας, των ολιγαρχών και των  παρακρατικών  του τόπου μας

Η δασκάλα  του στις  φαβέλες συμμετείχε  στην κατάληψη  της Ιαπωνικής πρεσβείας το 1997 όπου οι σύντροφοι μας   απαιτούσαν  την απελευθέρωση αγωνιστών που κρατούνταν στις φυλακές

Οι  ειδικές δυνάμεις του  στρατού επενέβησαν και  σκότωσαν αρκετούς απ  τους καταληψίες

Αφήσαν μόνο  την δασκάλα ζωντανή  η οποία  δικάστηκε και καταδικάστηκε σε  εκτέλεση

Ο  Λουίζ το ίδιο  βράδυ   τραγούδησε  στην όπερα της πόλης μας για  τους  στρατιώτες που την  βασάνισαν  την βίασαν και την εκτέλεσαν

Ο διεθνής τύπος   την άλλη μέρα  έγραψε  διθύραμβους για την μεγαλοπρεπή  σχεδόν μυθική  φωνή  του ανθρώπου  την θέτει  στην υπηρεσία του λαού...όπου λαός οι βασανιστές της συντρόφισσάς

-Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά; ρώτησε εκνευρισμένη η Αμάνδα

-Γιατί το αηδόνι της χούντας  τελευταία  δείχνει να  αηδιάζει  με  τα καθεστώτα τα οποία  υπηρέτησε

Μετά την νίκη της αριστεράς στις εκλογές  στην  χώρα μας  ζει αυτο-εξόριστος στην Ευρώπη 

Πρόσφατα ήρθε σε  επαφή με ανθρώπους της πρεσβείας μας  στην Ρώμη  και  δήλωσε  μετανιωμένος για το παρελθόν του

Θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα  και να καταγγείλει όλα όσα  έστησε,  της θεαματικής προπαγάνδας  που στήθηκε  γύρω απ το πρόσωπο  του εδώ και  40 χρόνια απ την χούντα και τους αμερικάνους επικοινωνιολόγους

-Μήπως είναι κάποια μπλόφα των ολιγαρχών  για τους οποίους δουλεύει  4 δεκαετίες; ρώτησε η Νίνα

-Αυτό σκέφθηκαν και οι  δικοί μας στην Ρώμη όμως σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές  τα χει σπάσει εδώ και ένα χρόνο και  έχει διακόψει  τις επαφές του με  την αντιπολίτευση των ολιγαρχών

-Και λοιπόν;  ρώτησε  η Αμάνδα

-Οι άνθρωποι μας  στην Ευρώπη  θα τον φέρουν πίσω όπως ο ίδιος επιθυμεί

Δεν μπορούν να τον  φέρουν απευθείας  στο Ελ Φόρδο. Φοβούνται  πως ήδη έχει μπει στο στόχαστρο  της αντιπολίτευσης και των παρακρατικών

Θα μας τον αφήσουν στην Αβάνα και από εκεί αναλαμβάνουμε εμείς να  τον μεταφέρουμε και να τον κρατήσουμε ασφαλή στο Ελ  Φόρδο

-Πλάκα μας κάνεις τώρα;Ζητάς να προστατεύσουμε  αυτό το αρχίδι; 

-Ναι

-Αυτός ο άνθρωπος είναι χειρότερος απ τους βιαστές , τους δεσμοφύλακες και τους δήμιους της χούντας  και των ολιγαρχών;

40  χρόνια  τώρα δεν άρθρωσε ποτέ του μια κουβέντα , όχι  επαναστατικού   χαρακτήρα αλλά  έστω χριστιανικού  ανθρωπισμού όπως ισχυρίζεται πως είναι κατά των  δεινών του λαού μας

Το θυμάμαι το  κωλόπαιδο από παιδάκι που έβγαινε στην τηλεόραση και έλεγε

"αν θέλετε να πετύχετε όπως εγώ αφήστε την μοιρολατρία και την γκρίνια. Έχετε πίστη στα όνειρα σας και στο κράτος μας"

-Και  γω τον μισούσα, φώναξε ο Χουάν, όμως σήμερα  έχει πάθει κρίση συνείδησης

Πίστεψε στον καπιταλισμό και τον χριστιανισμό, ενστερνίστηκε τα οράματα του  για  ένα καλύτερο μέλλον για όλους και  ζώντας στην  Ευρώπη  την  οποία πάντα θεωρούσε πηγή του πολιτισμού  απομυθοποίησε όλες τις διακηρύξεις  της ιδεολογίας των  αφεντικών

Μας ανέθεσαν από πάνω μια δουλειά και οφείλουμε να την φέρουμε   εις πέρας Ροντρίγκο

-Τους από πάνω,  φώναξε η Αμάνδα, τους έχει χαζέψει η εξουσία και οι καρέκλες

Πως θα παρουσιάσουν  στους συγγενείς  των νεκρών αγωνιστών τον υμνητή των φονιάδων τους;

-Αυτό  είναι μια πρόκληση πιστεύω, είπε με ήρεμο τόνο ο Χουάν, την οποία  το κίνημα μας οφείλει να  δεχθεί και η ιστορία  αλλά και ο λαός  θα δώσει την απάντηση του

-Δεν μ αρέσει αυτή η αποστολή,  πετάχτηκε ο Χούλιο, αλλά  θα την δεχθώ με μισή καρδιά

Πότε  θα παραλάβουμε τον τενόρο απ την Κούβα;

-Αύριο  το  βράδυ  φθάνει Αβάνα. Τα χαράματα ξεκινάτε για Ελ Φόρδο

Μετά με  ένα μικρό αεροπλάνο απ αυτά που  χρησιμοποιούν οι πρεζέμποροι για την μεταφορά της κοκαΐνης  θα τον μεταφέρεται σ το Ελ Φόρδο, απάντησε ο Χούαν και συνέχισε, δεν μπορώ να σας αναγκάσω να δεχθείτε  την αποστολή αυτή. 

Έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε όμως....δεν έχω καλύτερους   να προτείνω

-Με μισή καρδιά  αφεντικό, με μισή καρδιά, είπε ο Ροντρίγκο και άναψε τσιγάρο

-Δεν επιτρέπεται να καπνίζουμε εδώ μέσα, του  θύμισε ο Χούαν

-Ούτε επιτρέπεται να σχεδιάζουμε την διάσωση παρακρατικών  , απάντησε ο Ροντρίγκο, όμως το κάνουμε 

Οι  υπόλοιποι  κοίταξαν τον Χούαν και ανάψαν  τσιγάρο







Το  αεροπλάνο    άφηνε  ύψος καθώς  προσέγγιζε  τον αεροδιάδρομο του αεροδρομίου της Αβάνα "Χοσέ Μαρτί"

Ο Λουίζ  Χόρχε καθόταν δίπλα στο παράθυρο

Είχε  ταξιδέψει σε πολλά μέρη   ανά τον κόσμο , μα ποτέ του  στην Κούβα

Κοιτώντας την πόλη από ψηλά  ένιωσε ένα ρίγος

Για κάθε λατινοαμερικάνο  η Αβάνα και η Κούβα  συμβόλιζαν πολλά  πράγματα

Μπορεί στην ενήλικη  ζωή του  να  τάχθηκε με  την άκρα δεξιά  όμως μεγαλώνοντας στις  α φαβέλες   οι διηγήσεις του πατέρα και του παππού του για  τα κατορθώματα  του Κάστρο και του Τσε, την επανάσταση  και  την μάχη για επιβίωση μετά από αυτήν ήταν καθημερινές

Η "ανάγκη" τον έκανε να τις  θάψει  βαθιά μέσα  του 

Σήμερα  κοιτώντας τα φώτα της  Αβάνα από μακριά  να τρεμοπαίζουν  μία - μία  εκείνες οι διηγήσεις των απλών ανθρώπων  της  λατινομαμερικάνικης γής  ερχόταν  στον νου  του

Ο πράκτορας  του Ελ Φόρδο στην Ρώμη καθόταν   δίπλα του  και μερικοί ακόμη διάσπαρτοι σε  άλλες  θέσεις

-Πρώτη φορά στην Αβάνα  σενιόρ Χόρχε; τον ρώτησε ευγενικά

Ο Λουίζ κούνησε  αδιάφορα  το κεφάλι του και απάντησε

-Για όλα  τα πράγματα  υπάρχει πάντα  η πρώτη φορά...σωστά; ρώτησε και γύρισε και τον κοίταξε

-Με όλο  το θάρρος σενιόρ  ήθελα να σας  ρωτήσω κάτι

-Παρακαλώ

-Είναι τιμή μου  που  αποφασίσατε να  στηρίξετε  την χώρα μας 

Αν ήσασταν  Κουβανός  αι το κάνατε θα το καταλάβαινα

Σε αυτό τον τόπο κάνανε  επανάσταση. Δεν κινδυνεύει η κυβέρνηση να πέσει από εκλογές

Στο Ελ Φόρδο  έστω και θεωρητικά μπορεί αύριο ο λαός να άρει την υποστήριξη του  στην παράταξη μας

Δεν είναι λίγο ρίσκο για εσάς; Αυτή την  στιγμή που τα έχετε όλα δικά σας...που έχετε κατακτήσει  τον κόσμο με την φωνή σας  να  δηλώσετε  ανοικτά υποστήριξη στον πολιτικό μας αγώνα;

Αν αύριο αλλάξει η κυβέρνηση   ενδεχομένως να  σας κυνηγήσουν μαζί με μας

Ο Λουίζ Χόρχε κοίταξε  ξανά έξω απ το τζάμι

-Δείχνει πανέμορφος τόπος...μονολόγησε και  μετά αποφάσισε  να απαντήσει στο ερώτημα του πράκτορα, αγαπητέ μου...το όνομα σου;

-Πέντρο

-Πέντρο.  Αγαπητέ μου Πέντρο, έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Έχ πάει μεχρι και σε μέρη  μυθικά σχεδόν, το Πακιστάν , την Ινδία, το Αφγανιστάν, το Ζαϊρ

Πάντα με υποδέχοταν με  ζεστασιά και πραγματική  αληθινή  αίσθηση  φιλοξενίας οι ηγέτες του κάθε τόπου

Οι όπερες που τραγουδούσα γεμίζαν  από κόσμο. Την ελίτ  του κάθε ευλογημένου τόπου

Πάντα  όταν τέλειωνα  κέρδιζα εκτός από λεφτά ένα παρατεταμένο ειλικρινές   χειροκρότημα

Ο  θρύλος του Ελ Φόρδο, λέγανε όλοι

Ποιοι όλοι;

Η ελτί  αυτού του πλανήτη

Ποτέ σε κάποια μου συναυλία δεν είδα  το παιδί που ήμουν εγώ κάποτε.

Ποτέ δεν είδα  τον μικρό  ξυπόλυτο μπόμπιρα

Ξέρεις είμαι ένα  πολύ  αξεπέραστο ταλέντο

Γεννήθηκα με αυτή την φωνή , την οποία  βέβαια έπρεπε να καλλιεργήσω , όμως η φύση αρχικά μου έδωσε αυτό το χάρισμα

Αυτό  με συνάρτηση πως  είχα  από μικρός   αυτό που λένε "μουσικό αυτί" ήταν  τα εφόδια μου σε αυτή την ζωή

Όμως γεννήθηκα  φτωχός. Παπούτσια  φόρεσα πρώτη φορά στα  21 μου

Σε όλο τον κόσμο που ταξίδεψα  στις συναυλίες μου δεν είδα ποτέ ένα  παιδί  ανήλικο και ξυπόλητο

Το εισιτήριο για την "καλή τέχνη"  που παράγω  ήταν  απλησίαστο για τις λαϊκές τάξεις

Στην ζωή μου με χειροκρότησαν και με  ενθάρρυνα  οι άνθρωποι που βρίσκονται στην κορυφή του βουνού

Εγώ όμως ξεκίνησα απ τους πρόποδες και δυστυχώς λησμόνησα τις ρίζες μου για πολλές  δεκαετίες

Αξίζει το ρίσκο να  επιστρέψω στον λαό μου και  νομίζω χωρίς να είμαι ο ατρόμητος ήρωας  του παραμυθιού πως μπορώ να δεχθώ αβίαστα το όποιο τίμημα


Το  αεροπλάνο τώρα  τροχοδρομούσε   στον αεροδιάδρομο του Χοσέ Μαρτί

Η φιγούρα του Ροντρίγκο και των συνεργατών του εμφανιζόταν στο τέλος του διαδρόμου θαρρείς  και στεκόταν ακριβώς  στην ίδια ευθεία έτοιμοι να αντιμετωπίσουν   το  σιδερένιο θηριώδες πουλί που πλησίαζε πάνω  τους

Τριγύρω τους ήταν αρκετοί Κουβανοί μ πράκτορες με πολιτικά και άντρες του στρατού με τουφέκια στα χέρια

Ο  Στρατηγός Χερνάντεζ  στάθηκε δίπλα στον Ροντρίγκο

-Εκεί μέσα  βρίσκεται  ένας άνθρωπος που   σε  δύσκολες στιγμές για την Κούβα και την επανάσταση μας  έκανε  δηλώσεις  που  επιχείρησαν να αμαυρώσουν το καθεστώς, είπε ο στρατηγός

Το θυμάμαι σαν χτες. Ήμουν απλός  νεοσύλλεκτος τότε

-Αυτό το αεροπλάνο θα σταματήσει  10 μέτρα από εδώ που στεκόμαστε  σε  3 λεπτά. Σε 7  λεπτά θα  ανοίξουν οι πόρτες του

Το πολύ σε 15 λεπτά θα χει κατέβει ο άνθρωπος  που πρόδωσε  τον λαό  του και αμαύρωσε την επανάσταση  σας

Μπορώ να κάνω  75  βήματα , να τον πλησιάσω  , να βγάλω το πιστόλι μου και να του καρφώσω μια σφαίρα στο κρανίο

Δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο

Μπορείς εσύ στρατηγέ μου να διασφαλίσεις την ασφαλή κάλυψη και διαφυγή μου;

Θα μπορέσεις να πείσεις τους ανωτέρους  ώστε αυτή με την σειρά τους να διαβεβαιώσουν τους δικούς μου πως  τον Χόρχε Λουίζ  τον εκτέλεσε η αντιπολίτευση;

-Όσο και να το ήθελα  σύντροφε  γνωρίζεις πως η απάντηση  είναι αρνητική

-Τι θα επακολουθούσε   αν συνέβαινε κάτι τέτοιο;

-Θα αναγκαζόμουν να σε  αφοπλίσω και να σε συλλάβω. Θα δικαζόσουν και θα  φυλακιζόσουν

Το μόνο που θα μπορούσα να διασφαλίσω  , θα ήταν  να  περάσεις όσο λιγότερο επίπονα  την ισόβια καταδίκη σου  στην φυλακή

-Οπότε  άδικα συζητάμε. Εγώ  δεν ξαναπάω  φυλακή

Ας παραλάβουμε το "πακέτο" και ας   τελειώσουμε την αποστολή που μας ανέθεσαν


Όταν κατέβηκαν και οι τελευταίοι επιβάτες  εμφανίστηκαν στην πόρτα οι πράκτορες  του Ελ Φόρδο  στην Ρώμη

Ο  στρατηγός Χερνάντεζ έκανε νόημα στον επικεφαλής τους  και  αυτοί ξεκίνησαν  να αποβιβάζονται

Τελευταίος ο Πέντρο συνόδευοντας τον  Τενόρο κατέβηκαν απ το αεροπλάνο και σταθήκαν μπροστά στην ομάδα πρακτόρων από την Κούβα και το Ελ Φόρδο και τον στρατηγό

-Είμαι ο στρατηγός Χερνάντεζ Καλώς ήλθατε στην Κούβα   σενιόρ Χόρχε  Λουίζ

-Ευχαριστώ για  την φιλοξενία σας, όσο σύντομη και αν είναι αυτή  στρατηγέ , απάντησε ο Λουίζ

Δυο  παλιές αμερικάνικες μπιούικ  με συμβατικούς αριθμούς φρέναραν  λίγα μέτρα  πιο πίσω τους

Ο  Ροντρίγκο έκανε ένα βήμα μπροστά προς τον Τενόρο

-Καλησπέρα σενιόρ, είμαι  ο 357 , αυτό είναι το  όνομα μου για  εσάς. Δεν χρειάζονται περεταίρω συστάσεις. Θα διασφαλίσουμε την  ασφαλή  μεταφορά σας στην πατρίδα. Παρακαλώ περάστε μέσα στο  δεύτερο αμάξι

Ο  Τενόρος κούνησε το κεφάλι. Έκανε μια εγκάρδια  χειραψία χαιρετισμού με  τον Πέντρο  και κατευθύνθηκε προς το αμάξι

Οι  δυο μπιουικ βγήκαν απ το αεροδρόμιο και διασχίζαν την πόλη

Τώρα απ το  παράθυρο του αυτοκίνητού παρατηρούσε τους Κουβανούς που χαν  ξεχυθεί  στους δρόμους  με κιθάρες,  πνευστά και χορεύαν

-Καλλιτέχνης ; Έτσι δεν τον προσδιορίζουν  αυτόν; ρώτησε  η Αμάνδα  τον Χούλιο που οδηγούσε

δείχνοντας με το κεφάλι της  στο πίσω μέρος  του  αμαξιού τον Τενόρο

-Καλλιτέχνης του κώλου, απάντησε ο  Χούλιο

-    Γλείφτης των δικτατοριών και των μεγιστάνων

-Ένα τσουτσέκι  που βρήκε  ευκαιρία  να πατήσει επί πτωμάτων  για να κάνει καριέρα

Στην κυριολεξία επί  εκτελεσθέντων πτωμάτων

-Και σιγά την φωνή . Ένας  πόρδος   και μισός. Τα  γουρούνια που μεγαλώναμε στην  φαβέλα    καλύτερο  θόρυβο  παρήγαγαν

Τέχνη  σου λέει  μετά

Η τέχνη  είναι ένα νεκρό πτώμα  στο στόμα του κάθε καπιταλιστή

-Λάθος, απάντησε  κοφτά ο  Χόρχε Λουίζ, η τέχνη  ή θα  είναι βιωματική ή  τίποτα

Εκτός απ το να  με  δικάζεται   κοιτάξτε λίγο έξω απ το παράθυρο σας.

Η  τέχνη  που παράγεται αυτή την στιγμή  στους δρόμους αυτής της χώρας  είναι η μόνη αληθινή

-Μιλάει το αντικείμενο; ρώτησε ο Χούλιο

-Σαν να άκουσα μια κατσαρίδα κάτι να λέει

-Σταμάτα το αμάξι, φώναξε  σχεδόν διατάζοντας ο Χόρχε Λουίζ

-Δεν θα μου πει ένα σκατό των χουνταίων τι να κάνω, του απάντησε αγριεμένα ο Χούλιο

-Σταμάτα το αμάξι. Για το καλό σου

-Κοίτα μπάσταρδε, του απάντησε ο Χούλιο, μου απαγόρεψαν να σε σκοτώσω  δεν μου απαγόρεψαν όμως να σε κάνω μαύρο στο ξύλο

Με δάκρυα  στα μάτια  ο  Χόρχε φώναζε

-Σταμάτησε το αμάξι τώρα. Ότι αμαρτίες και αν έχω κάνει ας τις πληρώσω, όμως  σταμάτησε το αναθεματισμένο αμάξι και επέτρεψε να ζήσω  για μερικά  δευτερόλεπτα  το νόημα της αληθινής χζωής. Σταμάτα το

Ο  Χούλιο κοίταξε την Αμάνδα και της έκανε νόημα

-Σταματάμε  για λίγο  το αμάξι , είπε αυτή απ τον ασύρματο

 Οι  δυο μπίουικ σταμάτησαν

Ο  Τενόρος άνοιξε την πόρτα και έτρεξε  ως την μια γωνία του δρόμου όπου ένας πιτσρικάς έπαιζε την κιθάρα του, ένας γέρος τραγουδούσε και μια όμορφη γυναίκα  χόρευε  ανασηκώνοντας ο  αέρας το φουστάνι της

Ο Λουίζ Χόρχε κοντοστάθηκε μπροστά τους

Έπεσε στα γόνατα του κλαίγοντας και  τους προσκύνησε

Η μηχανή του Ροντρίγκο  φρέναρε από πίσω του  και κατέβηκε   και στάθηκε από πίσω  του

-Τι θεατρινισμοί είναι αυτοί;  τον ρώτησε

Ο  Τενόροις έδειξε την τριάδα των υπαίθριων αυτοσχέδιων  μουσικών

-Από μικρό παιδί έψαχνα την...την "τέχνη". Πάντρεψα όλο μου το πάθος με όλη μου την δημιουργικότητα και την φαντασία , όμως  δεν  μπόρεσα να βρω αυτό που έψαχνα

Και τι ήταν αυτό;

Αυτό που άφησα πίσω μου στην  φαβέλα  αναζητώντας μια αξιοπρεπή ζωή

Εγκατέλειψα την τέχνη αναζητώντας  την παντού 

-Τι μαλακίες μου λες;

-357; έτσι δεςν είπαμε σε λένε;  είπε και σηκώθηκε, ένιωσες ποτέ πως  έχασες  ότι είχες και δεν είχες  στην ζωή σου;

Στο μυαλό του Ροντρίγκο ήρθε  η Μερσέντες που τον εγκατέλειψε και δεν την είχε ξεπεράσει ακόμη

Ο  Τενόρος σηκώθηκε όρθιος και μονολόγησε

-Επιστρέφω  στον τόπο μου να  βρω την χαμένη μου αθωότητα και να αναπληρώσω  τον χαμένο , τον άδικα και σπάταλα  ξοδεμένο χρόνο. Επιστρέφω στην τέχνη

-Ναι  , κοίτα ΄όμως   , μπορεί αν και δεν σε  συμπαθώ να   σε καταλαβαίνω κάπου. Νομίζω δηλαδή πως καταλαβαίνω κάτι απ τις ασυναρτησίες  σου όμως δεν θέλω να  πετάγεσαι έξω από αμάξια και να δημιουργείς προβλήματα στην ασφαλή μεταφορά  σου

Μπορεί να ήμαστε  στην Κούβα αλλά ακόμη και εδώ οι άνθρωποι των ολιγαρχών  έχουν άκρες και μπορεί να σου φυτέψουν μια σφαίρα  και να  μην ξαναδείς ούτε τον τόπο σου , ούτε την τέχνη σου   ξανά

-Ότι πεις  ...357...ποιος καρδινάλιος σε  βάφτισε   με αυτό το όνομα;

Ο Ροντρίγκο του απάντησε καθώς τον έπιασε  φιλικά απ την πλάτη και  τον συνόδευε στο αμάξι

-Ο Καμίλο. Τον ξες τον Καμίλο;

-Ο παππούς μου, μου έλεγε ιστορίες για τον Καμίλο

Ο Καμίλο...αυτός με το χαρακτηριστικό καπέλο...τι ειρωνία;

-Ποια είναι  η ειρωνία;

-Κατευθυνόμαστε  στις ανατολικές ακτές της Κούβας  για να πετάξουμε μέσα στην νύχτα . Μια τέτοια  νύχτα  πέταξε και ο Καμίλο και χάθηκε  στους ουρανούς

-Εκείνη την νύχτα  έβρεχε και έριχνε  κεραυνούς. Σήμερα έχει  ξαστεριά  Τενόρε

Εκείνη την ώρα  απ το βάθος του ορίζοντα  εμφανίστηκε  η λάμψη ενός κεραυνού

Ο  Τενόρος  χαμογέλασε και πριν μπει στο αμάξι   είπε

-Καλό μας  ταξίδι.357

-Άντε γαμήσου  γρουζσούζη, του πε και έκλεισε πίσω του την πόρτα με δύναμη, μετά κοίταξε τον Χούλιο και την Αμάνδα , και σεις μην ξανασταματήσετε πουθενά . Το  τελευταίο που θέλω είναι να κάνουμε   μάγκες τους  παρακρατικούς της ολιγαρχίας  δίνοντας τους μια νίκη

2 ώρες αργότερα από ένα αυτοσχέδιο αεροδρόμιο  σε ένα οροπέδιο στην ανατολικά πλευρά του νησιού  ένα μικρό αεροπλάνο σηκωνόταν μέσα στην νύχτα

Κεραυνοί συνέχιζαν να εμφανίζονται στον ορίζοντα

Ο Χούλιο με την Νίνα  καθόταν στην θέση του πιλότου

-Σε μια ώρα περίπου θα βρισκόμαστε πάνω απ το Ελ Φόρδο...το αν   και το πως θα προσγειωθούμε  είναι ένα θέμα

-Γιατί;  ρώτησε ο Ροντρίγκο

-Μπροστά μας και πίσω μας έχει σφοδρή καταιγίδα

Ο Ροντρίγκο  κοίταξε τον τενόρο

-Θα προλάβεις να μας πεις ένα τραγουδάκι τουλάχιστον καθώς θα πέφτουμε;

Ο τενόρος έβγαλε απ την τσέπη του ένα πακέτο τσιγάρα και πήγε να ανάψει ένα

Ο  Ροντρίγκο του άρπαξε τον καρπό

-Είσαι χαζός ή τον χαζό παριστάνεις; 

-Μια ζωή  στερήθηκα την απόλαυση του καλού καπνού . Έπρεπε να προσέχω την φωνή μου  για να μαι σε  φόρμα. Πλέον δεν με απασχολούν τέτοια ζητήματα. 

-Ναι αλλά  που το είδες να καπνίζουν μέσα  σε αεροπλάνο;

Ο Τενόρος  γέλασε πονηρά

-Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά... εξάλλου  επαναστάτες δεν λέτε πως είτε; που το είδες επαναστάτες να μην σπάνε τους κανόνες

-Αν το ανάψεις μπορεί να πέσουμε βλάκα

-Πριν  μου ζήτησες να σου πω ένα τραγουδάκι επειδή   θεωρείς σίγουρο πως θα πέσουμε. Ποιος ο λόγος να μην κάνω ένα τσιγάρο λοιπόν;

Ο Ροντρίγκο τον κοίταξε στα  μάτια και παραξενεύτηκε που δεν είδε μέσα τους ένα  60χρονο αλλά ένα  σκανδαλιάρικο παιδί σαν να ξαναγεννιόταν εκείνη την ώρα

-Μπάσταρδε το διασκεδάζεις ε;  τον ρώτησε και του άναψε το τσιγάρο. μετά έκατσε  κάτω δίπλα του ανάβοντας ένα και για τον εαυτό του

-Μια  ζωή διασκέδαζα τους άλλους  καιρός να διασκεδάσω τον εαυτό μου
















Απ το παράθυρο











  























  Το μικρό  αεροπλάνο χώθηκε  θαρρείς μέσα στην νυχτερινή καταιγίδα
Ο  Χούλιο και η Νίνα  προσπαθούσαν να το πιλοτάρουν με δυκολία
Οι αναταράξεις πολλές και οι κεραυνοί με την  βροχή  πέφταν  ασταμάτητα
-Αν το σηκώσουμε πάνω απ τα σύννεφα;  ρώτησε η Νίνα
-Αυτό μπορεί να  γίνει με πιο μεγάλα . Με αυτό το  μπρίκι  έχουμε πάρει το μέγιστο ύψος
-Αν σταματούσαμε να κατέβουμε ;  ρώτησε  ειρωνικά ο Τενόρος
Ο Ροντρίγκο έσκασε στα γέλια
-Τι μαλάκας που είσαι τενόρε;  του  είπε
-Θα  σταματήσω να σε αφήσω κάτω. Ακριβώς στην μέση του  ωκεανού, του φώναξε ο  Χούλιο
-Πόση ώρα μας μένει ;  ρώτησε η Αμάνδα
-Σε 10 λεπτά θα δούμε μπροστά μας τις ακτές  του Ελ Φόρδο
-Οι ακτές του Ελ  Φόρδο, μονολόγησε  ο  Τενόρος, οι ακτές  της πολυαγαπημένης μου  πατρίδας
Πιστεύεις στην πατρίδα   357;
-Πολλοί   σε αυτή την γη πιστεύουν
-Εσύ πιστεύεις;
-Η πατρίδα την οποία  υμνούν και οι χουντικοί και οι  αριστεροί ήταν αυτή που με φυλάκισε
-Δεν σε  φυλάκισε καμιά πατρίδα μαλάκα,  φώναξε ο Χούλιο που πάλευε  να  κουμαντάρει το αεροπλάνο, η χούντα που κυβερνούσε την πατρίδα σε έκλεισε μέσα
-Είμαι πολύ μικρός  δεν πρόλαβα  χούντα εγώ. Η δημοκρατία με   μπουζούριασε
-Και  έτσι να ναι   τότε κυβερνούσαν ανθρώποι της ολιγαρχίας
-Οι οποίοι ορκίζονταν  πίστη  στην πατρίδα, την θρησκείας και την σημαία, μετά γύρισε και κοίταξε  δίπλα του τον Τενόρο, πως μπορώ να δηλώσω  πίστη  στα ίδια  ιδανικά με τους διώκτες μου;
-Δεν αγαπάς τον τόπο  σου;
-Αγαπώ μόνο όσους με αγαπάνε...και απ ότι φαίνεται τελευταία  λιγοστεύουν και αυτοί
-Να γίνω πιο αδιάκριτος; 
-Όχι
-Καλά λοιπόν απάντησε ο  Τενόρος και κοίταξε απέναντι του την Αμάνδα
-Τι  κοιτάς ;τον ρώτησε αγριεμένη
-Έχεις πολύ ωραία μάτια
-Καμάκι της κάνεις ρε πουστόγερε; ρώτησε ο  Ροντρίγκο
-Είσαι  η  Παραφουέγκο; 
Η Αμάνδα κοκάλωσε
-Πως ξέρεις  το επίθετο της μητέρας μου;
-Ανατολικές  φαβέλες;  Είσαι η κόρη της  Μαρία; Μόνο η Μαρία είχε τόσο όμορφα μάτια
-Από που ξέρεις την μητέρα μου προδότη;
-Γεννήθηκα και μεγάλωσα και γω στην γειτονιά του Μπολιβάρ. Τα σπίτια μας ήταν  το ένα απέναντι στο άλλο. Δύσκολα να μην αναγνώριζα την  κόρη της Μαρία
Έχετε τα ίδια μάτια 
Ζεις ακόμη εκεί;
Η Αμάνδα κούνησε το κεφάλι
-Είχα 7 αδέρφια , τα τρία κορίτσια
Όταν έφυγα ήταν μικρά ακόμη... 
Μιλήσαν ποτές για  μένα;
-Όσο ζούσε η μητέρα  σου  καμάρωνε κρυφά για εσένα
Καμάρωνε για την αξία σου τα βράδια όμως έκλαιγε κάθε φορά που τραγουδούσες για  το καθεστώς
Ο  Τενόρος έσκυψε το κεφάλι
-Της έστελνες λεφτά. Ποτέ δεν τα  δέχτηκε. στα επέστρεφε πίσω , όλοι το ξεραν αυτό στην  γειτονιά
-Η Αγία μάνα  μου, ψέλλισε ο  τενόρος
-Γλίτωσε το παιδί μου και το κόστος ήταν να πεθαίνουν τα παιδιά του κόσμου, αυτό έλεγε
Ο πατέρας  σου έλεγε πως είχε  8 παιδιά και έμεινε με 7
Σε ξέγραψε
-Ιδεολόγος
-Βοηθούσε του ς πάντες ως τα γεράματα  του. όταν σπάγανε οι λαμαρίνες  με την βροχή ερχόταν και τις μαστόρευε, μηχανευόταν διάφορα κόλπα και πατέντες για να  κλείνει τις τρύπες
Ο πατέρας του εκατομμυριούχου αυτά
Ούτε  στην κηδεία τους δεν ήρθες
Τα αδέρφια  σου  παλεύουν όπως όλοι μας να αντιμετωπίσουν την ζωή. Την δική μας ζωή. την ζωή των φτωχών
Ο Τενόρος σήκωσε το κεφάλι και κοίταξε την Αμάνδα  στα μάτια
-Η μητέρα σου;
-Τι σε νοιάζει για την μητέρα μου;
-Παντρεύτηκε  προφανώς  για να χει εσένα
-Έναν  αγνό και λεβέντη άντρα. Δυστυχώς  σκοτώθηκαν πέρσι με τον μεγάλο τυφώνα που  χτύπησε το Ελ Φόρδο
Ο  Τενόρος  δάκρυσε
Το δάκρυ γρήγορα  μετατράπηκε  σε λυγμούς και  κλάμα
Ο  Ροντρίγκο με την Αμάνδα κοιτάχτηκαν
-Γιατί τόσο ενδιαφέρον  ρε ; τον ρώτησε σκουντώντας  τον 
Ο Τενόρος δεν μίλησε
Η Αμάνδα σηκώθηκε και πλησίασε το πιλοτήριο
-Σε πόση ώρα φτάνουμε;  ρώτησε τον  Χουλιο και την Νίνα
Ο Χουλιο της έδειξε με το δάχτυλο τον ορίζοντα
-Τα φώτα του Ελ  Φόρδο

Όταν προσγειώθηκε το αεροπλάνο στο  αυτοσχέδιο αεροδρόμιο έξω απ την πρωτεύουσα  οι επιβαίνοντες ξεκίνησαν να βγαίνουν  ένας ένας έξω
Ο Τενόρος  πήγε να  ακολουθήσει όμως η Αμάνδα του άρπαξε  τον καρπό
-Τι σχέση είχες εσύ με τους γονείς μου;
-Μεγάλωσα στην ίδια  γειτονιά  με τον Πάμπλο και την Αμάνδα
-Δεν παντρεύτηκε η μητέρα μου τον Πάμπλο
-Έφυγα απ την  φαβέλα  5 μέρες πριν...
-Ο Πάμπλο σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό. 
-Μα νόμιζα πως...
-Τι κρύβεις  Τενόρε;
-Πάμε  , αργούμε , ακούστηκε η φωνή του Ροντρίγκο και ο   Τενόρος βρήκε   ευκαιρία και πετάχτηκε έξω
Δυο αμάξια και μια μηχανή τους περιμέναν 
Ο  Ροντρίγκο είχε ήδη ανέβει και μάρσαρε
Η Αμάνδα  βγήκε τελευταία και  αγριοκοίταξε τον Ροντρίγκο
-Τι  συμβαίνει; την ρώτησε
-Όταν του ξαναμιλήσω δεν θέλω κανείς σας να με  διακόψει. Μπορείς να το σεβαστείς αυτό;
-Να του μιλήσεις  ;
-Κάτι κρύβει ο μπάσταρδος...


















  Νωρίτερα από μια βάση του στρατού της Κολομβίας στην ζούγκλα  σηκωνόντανε στον αέρα  4 πολεμικά ελικόπτερα  γεμάτα παραστρατιωτικούς  έμπειρους  κομάντο των ολιγαρχικών
Πετούσαν σε χαμηλό ύψος   για να μην γίνουν αντιληπτά  απ τα   ραντάρ του Ελ  Φόρδο καθώς εισέρχονταν στον εναέριο χώρο  του και μετά παίρναν  ύψος λίγο πριν την πρωτεύουσα
Τα δυο αυτοκίνητα και η μοτοσυκλέτα κινούνταν  τώρα  στην κεντρική λεωφόρο της πρωτεύουσας
Ήταν μεσάνυχτα και δεν κυκλοφορούσε  ψυχή
Καθώς   η  πομπή διέσχιζε  την γέφυρα    ο Ροντρίγκο είδε να εμφανίζονται μπροστά του  δυο ιπτάμενα  θηρία
Απ  το οπλοστάσιο τους εκτοξεύονταν  4 ρουκέτες
Έγειρε  ενστικτωδώς την μηχανή να  τις αποφύγει ,  χτύπησε στο κράσπεδο στην άκρη της γέφυρας  και πετάχτηκε στον αέρα  μαζί με την μηχανή πέφτοντας στην θάλασσα
Πίσω απ την πομπή την ίδια στιγμή εμφανίζοταν τα άλλα  δυο ελικόπτερα  ου ξερνούσαν επίσης το δολοφονικό φορτίο τους
Οι ρουκέτες   έβαλαν  τα δυο αμάξια  σηκώνοντας τα  στον αέρα
Όταν αυτά προσγειώθηκαν στο έδαφος αναποδογύρισαν και έπιασαν  φωτιά
Απ τους ασύρματους των ελικοπτέρων ακούστηκε
-Πάμε  να τους αποτελειώσουμε
-Αρνητικό. Μας εντόπισε η πολεμική αεροπορία. εγκαταλείπουμε
Τα  4  σιδερένια  φονικά πουλιά έκαναν μεταβολή και χάθηκαν στον ορίζοντα

Ο Χούλιο  έσπασε με τα πόδια του το  παμπρίζ του αναποδογυρισμένου  αμαξιού και  έσυρε έξω την Νίνα
Τρέξανε μετά  στο αυτοκίνητο που  ήταν η Αμάνδα με τον Τενόρο
Τα δυο οχήματα είχαν αρπάξει  φωτιά
-Γρήγορα, να τους βγάλουμε , φώναξε η Νίνα
-Βιάσου Νίνα , θα ανατιναχθούν
Σύραν έξω τον  Τενόρο και γυρίσαν για την Αμάντα που το πόδι της είχε σκαλώσει 
-Φύγετε  θα ανατιναχθεί, τους φώναζε  η Αμάνδα
-Δεν σ αφήνουμε , φώναζε  η Νίνα
-Νίνα  φύγε βρώμισε  βενζίνη ο τόποςΣωθείτε εσείς που να πάρει 
-Δεν σ αφήνουμε συντρόφισα, ή όλοι ή κανείς  φώναξε ο  Χούλιο
Η Αμάνδα έβγαλε  το πιστόλι της και έρξε μια  φορ προειδοποιητικά προς το μέρος τους
Οι  δυο τους πισοπάτησαν.
Επιχείρησαν  να  κάνουν ένα βήμα μπροστά όμως η Αμάνδα ξαναπυροβόλησε
Η Νίνα  άρχισε να κλαίει
-Αμάνδα, της φώναξε
-Ζήσε Νίνα μου, ζήσε, της απάντησε  με δάκρυα επίσης στα μάτια  η Αμάνδα
Ο  Τενόρος  που είδε την σκηνή  σηκώθηκε όρθιος και με γοργό βήμα  περπάτησε προς το φλεγόμενο όχημα
Περνώντας δίπλα απ την Νίνα  τράβηξε το μαχαίρι που είχε  στην ζώνη της
Η Αμάνδα τον κοίταξε  να πλησιάζει
Σάστισε
Μπήκε μέσα στο αμάξι  και του είπε
-Θα πεθάνεις βλάκα
-Ε καί; της  απάντησε γελώντας.
Μετά με το μαχαίρι πριόνισε το καθισμα που  χε εγκλωβιστεί  το πόδι της
Την τράβηξε έξω  και παραπατώντας  και οι δυο τους  επιχείρησαν να  απομακρυνθούν απ το αμάξι
Το αμάξι ανατινάχθηκε και ο  Τενόρος έριξε κάτω την Αμάνδα βάζοντας το σώμα του σαν ασπίδα
  Ο Ροντρίγκο σκαρφάλωσε απ τις όχθες του ποταμού στην γέφυρα εκείνη την ώρα
Μαζί με τον Χούλιο και την Νίνα τρέξανε προς το μέρος τους και σύρανε τα   σώματα του Τενόρου και της Αμάνδα μακριά απ  τις φωτιές
-Πως είσαι φιλενάδα;  ρώτησε η Νίνα την Αμάνδα 
-Θα ζήσω...νομίζω
Ο Ροντριγκο με τον Χούλιο σταθήκαν πάνω απ τον  Τενόρο
-Τώρα στα γεράματα μου γίνες ήρωας;  τον ρώτησε ειρωνικά ο Ροντρίγκο
-Άξιζε τον κόπο, ψέλλισε ο τενόρος
-Φθηνά την γλίτωσες  γέρο, απάντησε ο Ροντρίγκο
Μετά με τον Χούλιο προσέξαν την κοιλία  του που τα  θραύσματα είχαν μετατρέψει  σε μια τρύπα
-Όχι ρε  γέρο, μονολόγησε ο Ροντρίγκο
-Στην τσέπη μου ...έχω ένα στικάκι, σε σενα  τον μαλάκα  τον 357 το λεω....όλα όσα θα έλεγα  και δεν θέλαν να πω οι  ολγάρχες τα χω βοντεοσκοπήσει ...στο στικάκι....ξες πως δουλεύει το στικάκι;
Ο Ροντρίγκο  δάκρυσε
-Ξέρω
-Αρχίδια ξέρεις. Άκου  και μη  με  διακόπτεις επειδή είμαι λιγο βιαστικός
Σας  αφήνω. χάρηκα που σας γνώρισα και άντε γαμηθείτε
θέλω μια χάρη
αφού  φύγω θέλω η Αμάνδα να μην δει γυμνή την πλάτη μου
-Τι λες ρε γέρο;
-Πως σε λένε;  δεν  θα μου πεις;  
-Ροντρίγκο με λένε γέρο, Ροντρίγκο
-Είσαι καλός άνθρωπος Ροντρίγκο, να το θυμάσαι αυτό
Ο Τενόρος έκλεισε τα μάτια  του


Δυο ώρες αργότερα  η γέφυρα είχε γεμίσει   ασθενοφόρα και περιπολικά
Ο Χουάν με δυο καφέδες στα χέρια πλησίασε  τον Χούλιο και τον Ροντρίγκο
-Το απόλυτο  φιάσκο. Μέσα στο σπίτι μας μας πουλήσαν τσαπμπουκα  τα φασιστάκια , φώναξε ο  Ροντρίγκο
-Ηρέμησε  σε παρακαλώ. ο αστυνομικός διευθυντής  ρωτάει αν βρήκαμε τίποτα στις  τσέπες του Τενόρου. Θέλουν προφανώς το στικάκι
-Το πήρες; ρώτησε ο Χούλιο
-Το αντιγράψαμε κιόλας στην Κολλεκτίβα σε πολλές κόπιες
-Πως κατάφεραν και περάσαν 4  μαχητικά ελικόπτερα μέσα στο Ελ Φόρδο;  ρώτησε ο  Ροντρίγκο
-Κάθε  πράμα στον καιρό του, θα το  εξετάσουμε το ζήτημα αυτό από αύριο και η ιστορία αυτή θα χει πολύ  ψωμί
Η Αμάδα πως είναι;
-Κουτσαίνει αλλά θα ζήσει, θα πάει νοσοκομείο , απάντησε ο Χούλιο
-ο γέρος  γιατί είπε  να μην δει την πλάτη του;  ρώτησε ο Ροντρίγκο
Η Αμάνδα ήταν ξαπλωμένη στο ένα φορείο
Οι  τραυματιοφορείς  σήκωσαν πρώτα το φορείο με τον  Τενόρο
Η  Αμάνδα τον κοιτούσε
Το πουκάμισο του ανασηκώθηκε καθώς τον μετακινούσαν
Η Αμάνδα  ζήτησε στήριγμα στο χέρι της Νίνα να  σηκωθεί
-Τι συμβαίνει; την ρώτησε   η φίλη  της
-Πήγαινε με στον τενόρο
-Δεν κάνει να μετακινηθείς τρελλάθηκες;
-Τίποτα δεν έχω, βοήθησε με 
Σηκώθηκε και   κουτσαίνοντας φτάσαν  στο φορείο με τον Τενόρο που τώρα το είχαν τοποθετήσει  στο ασθενοφόρο
Η Αμάνδα πλησίασε το σώμα του και ανασήκωσε το πουκάμισο του
Κοίταξε την πλάτη του όπου διακρινόταν ένα μεγάλο σημάδι
-Τι συμβαίνει Αμάνδα μου;  ρώτησε η Νίνα
Η Αμάνδα βγήκε έξ απ το ασθενοφόρο κλαίγοντας
Κοίταξε την Νίνα . Γύρισε και σήκωσε  την μπλούζα της αποκαλύπτοντας το ίδιο   σημάδι  στην δική της πλάτη.....













-









Σχόλια