Η γενιά μας γνώρισε τους καρεκλάδες στα τελευταία τους, λίγο πριν κυριλοποιηθούν, λίγο πριν αφήσουν τις μηχανές , λίγο πριν αγοράσουν αμαξάκι, λίγο πριν φορέσουν κυριλέ παντελονάκι
Η μόδα τους ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τις ντίσκο και τον χορό του Τζέημς Μπράουν , τον οποίον αντιγράφανε, σε μια εποχή που δεν υπήρχε ίντερνετ, βίντεο κλιπ ή μουσικά προγράμματα στην tv και αυτό αποτελεί ίσως ένα ερώτημα από που μάθαν οι Έλληνες αυτό τον χορό;
Πιθανολογώ χωρίς είμαι ούτε στο μισό σίγουρος πως τους τον "δίδαξαν" ίσως κάποιοι αμερικάνοι στρατιώτες που έτυχε να υπηρετούν στις βάσεις της εποχής και στις εξόδους τους βγαίναν στις ντίσκο των τελών της δεκαετίας του 70 και των αρχών της δεκαετίας του 70
Η ντίσκο ποπ δεκαετία του 80 τελείωνει. Ο ήχος αρχίσει είτε να ραποποιήτε , είτε να ηλεκτροποιήτε από το 1988 και το με το τέκνο να σαρώνει τα πάντα το παραμύθι έχει τελειώσει ως το 1991
Οι καρεκλάδες συνειδητοποιούν και συμβιβάζονται με τις νέες τάσεις της ποπ μουσιής που πλέον δεν σε θέλουν ανυπότακτο αλλά βλαχοκυριλέ - και δεν το περιορίζω στην ελληνική επικράτεια αλλά και στις ηπα (κλασσικό παράδειγμα βλαχοκυριλισμου ο vanilla ice, οι new kids on the block, η janet jackson κλπ)
Τελευταίοι αμετανόητοι καρεκλάδες κάποια πιτσιρίκια που συνεχίζουν να γυρνάν με τα 90αρια χόντα παπάκια και τα βυσσινί φλάη την στιγμή που ακόμη και βιρτούοζοι μοτοκροσάδες το γυρνάν στην νέα μόδα της εποχής τα αυτόματα μοτοποδήλατα
Το 1995 η ιστορία karekla dancing - who start a war (για να παραφράσω το γνωστό τραγούδι των exploited , lets start a war)αποτελεί παρελθόν μετά από μια 20ετία
Εν τούτοις καλοκαίρι στα Νέα Πλάγια (ή στα Φλογητά που θεωρούνται Πλάγια όπως και τα Πλάγια θεωρούνται Φλογητά) βράδυ σε νέου τύπου κυριλοποιημένο κλαμπ πετυχαίνω στο κέντρο της πίστας ένα γομάρι, με βυσσινί παντελόνι ενώ όλοι χορεύουν αποστασιοποιήμένα το μπιτάκι τους να τις δίνει με καρεκλιές ασταμάτητα
Και ήταν καλός ο τσόγλανος
Για την ακρίβεια , δεν είχα ξαναδεί καρεκλά να χορεύει τόσο καλά την καρέκλα
Και δεν κουραζόταν το μπαστάρδι και τις έδινε συνεχώς
Και ξάφνου συνειδητοποιώ πως είναι ένας φορέας μιας εποχής που έχει προ πολλού πεθάνει
Κανείς δεν κάνει κύκλο τριγύρω του να βαρά παλαμάκια ενθαρρύνοντας τον να συνεχίσει τον χορό. Κανείς δεν νοιάζεται που εκείνη την ώρα τα δίνει όλα και βάζει όλη του την τέχνη
Χορεύει για πάρτυ του και η μοναξιά του τελευταίου καρεκλά που δίνει τον ύστατο χορό είναι εμφανής
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου